میزتان مستدام

‎‫تازه ترین پست حامد زمانی در اینستاگرام . . . امروز یکی از تلخترین روزای کاری من و گروهم بود،جوریکه تا الان که ساعتها میگذره هنوز حالمون بدجور خرابه… برمیگردم به ویسی که پریشب تو کانالم گذاشتم:  اجرا در جمع خونواده های شهدای مدافع حرم.. کنار مادری که تن تکه تکه و بی سر پسرش رو شب قبل مراسم براش فرستاده بودن.. کنار همسرایی که اول زندگیشون بیوه شدن و کنار بچه های کوچیکی که عکس باباشونو تو بغلشون گرفتن و حتی اگه دنیا رو هم بپاشون بریزن دیگه براشون بابا نمیشه.. از شیرینی اون لحظه ای گفتم که مادرا و همسرای شهیدا از ارتباط و انس اون عزیزا با آهنگای من میگفتن.. دقیقا همونجا بود که بمن گفتند:  آقا حامد! هر جا که هستید و هر برنامه ای که دارید حتما از بچه های ما بخونید! نذارید یاد و خاطرشون کمرنگ بشه… … یه لحظه داخل پرانتز! (بچه ها! بنظرتون چه اتفاقی داره توی جامعه ی ما میافته که مادرای شهدا اصلا همچین چیزی به ذهنشون خطور میکنه، و باید همچین استرس و خواسته ای داشته باشن؟؟؟ #فأین_تذهبون) … همونجا من و بچه ها بخودمون قول دادیم حتما تو هر شرایط و برنامه ای حداقل یه آهنگم که شده برای شهدای مدافع حرم و شاد کردن دل مادراشون بخونیم. … #امروز_صبح به دعوت یکی از موسسات مالی و اعتباری اجرای برنامه داشتیم…  با آهنگ امام رضا ع شروع کردیم و بعد بترتیب:  راز روشن، لبیک، روز جوان، دیروز امروز فردا مثل همیشه من و بچه ها هر چی داشتیم گذاشتیم، مخصوصا موقع اجرای آهنگ #لبیک.. دقیقا بعد از اجرای ما، در حالیکه هنوز بچه ها مشغول جمع کردن وسایل بودن و بقول معروف هنوز عرقمون خشک نشده بود.. نوبت سخنرانی #مدیر_عامل اون موسسه شد.. در کمال بهت ما و مسئولین و حضار ایشون سخنرانیشون رو با یه لحن تمسخر آمیز بدور شأن مجلس،با این جملات شروع کردند: -ساکاتون کو پس؟؟؟ -ساکاتون رو اوردید؟؟؟ -آقایون و خانما! ساکاتون رو بستید؟؟؟ -با این آهنگایی که این آقا خوند! مث اینکه ما باید پاشیم بریم سوریه بجنگیم!  و در ادامه نظرشون این بود که این آهنگا چه ربطی به این ایام و جشن انقلاب دارند؟و…الی آخر در کمال تاسف علیرغم اینکه مسئولین برنامه اعتراض و عصبانیت منو پشت صحنه دیدن، از دفاع کردن و پاسخ دادن من ممانعت بعمل اوردن و ما رو به خارج از سالن هدایت کردن!  … چون اونجا نذاشتن جلوی اون جمعیت حرفامو بزنم و از چیزایی که باید دفاع میکردم دفاع کنم بخودم واجب دیدم که اینجا عرضه کنم: -سرکار عالی مدیر عامل! کاش یادتان می بود که این انقلاب مال کیست! کاش کسی پایه ی میز ریاستتان را نشان میداد که به کجا بند است و روی کدام خون ها قدم میگذارید! آری آن انقلابی که شما مدیر و مدعی اش باشید فاتحه اش خوانده است، دیگر پایش به سوریه، عراق، یمن و بلاد دیگر مظلومان باز نخواهد شد! اما آن انقلابی که پیر خمین از آن دم زد نه مرده است و نه در بهمن پنجاه و هفت می ایستد! خون میدهد… جان میدهد… در هر نقطه ای از این دنیای دون! … امام ما به آموخته “جنگ ما جنگ عقیده است و جغرافیا و مرز نمی شناسد.ماباید در این راه بسیج سربازان جهان اسلام را به راه بیندازیم” ما انقلاب و جشن انقلاب را اینگونه آموخته ایم!  پس شمایید که آدرس را اشتباه آمده اید… جشن حقیقی انقلاب ما آنروزیست که جهان بوسیله ی امثال همین بچه ها از لوث وجود هر ظلم و بیعدالتی پاک شود. و اما ملاک، حال افراد است! اگر چون شمایی از هزینه دادگان برای انقلاب باشند، یا باید توبه نصوح کنند که چرا چنان کردند، یا استغفار کنند که چرا چنین میکنند! … میزتان مستدام! واذا خاطبهم الجاهلون قالو سلاما پس سلام! … ‬‎