یه آقایی پیشنهاد دوستی بهم داد من رد کردم و البته خیلی هم قاطعانه جوابشو دادم حتی بلاکشم کردم
ولی یه جورایی ذهنم درگیرشه چون ازش خوشم میومد ولی دوست نداشتم پیشنهاد دوستی بده .
عقلم میگه دوستی درست نیست ولی قلبم ازش خوشش اومده .
بین عقل و قلب موندن خیلی سخته دوست ندارم اشتباه کنم ولی خب ذهنمم درگیرشه
عقل توکل کن
ازونجایی ک همیشع از قلب ضربه میخورم عقل :)
اول باید عقل بررسی هاش رو بکنه اگر عقل اوکی داد یه سر به قلبت هم میزنی ببینی اون چی میگه .ولی اگه قلب به تنهایی تصمیم بگیره غلطه
قطعا عقل ....قلب آدمو گول میزنه
اون قلبی که میگی اسم واقعیش هوسه. من خودم چوبشو خوردم که دارم برات میگم هیچوقت کاری نکن که مثل من یک عمر حسرت به دل بمونی پشیمونی بکشی ولی راه برگشتی نباشه... مرد اگه درست باشه از راه درست جلو میاد نه دوستی و این مسخره بازیا .. اینم بدون که وقتی یکفر پیشنهاد دوستی میده، قبلا به بقیم داده
اینا همش کشکه اهمیت نده با عقل جلو برو من با قلب جلو رفتم خیلی چیزارو از دست دادم.. درسته شاید بگی یسریا با همین دوستی ها عاشق پیشه شدن و بهترین زندکی رو دارن ولی اینو بدون اول اینکه هیچ ظاهری باطن رو نشون نمیده و اینکه تو میتونی تضمین کنی مثل اونا خوشبخت بشی؟
اینجور کارا عاقبت نداره اولش خوشه آخرش غم
موافقم درستش همون هوسه . منم فهمیدم زیاد نرمال نیست دمشو قیچی کردم ولی خب با خودم کلنجار میرم چون از نڟر ظاهری هر چی میخواستم داشت کلا ویژگیایی که می پسندم داشت جز این مورد که به نظرم هیزه .
گاهی میگم ادم درستی نیست بیخیالش گاهی میگم خب درست نباشه اصلا ازدواجم نکنه . تو دوستی که میشه باهاش خوش گذروند اونم لذت میبره منم لذتمو میبرم .ولی باز میگم ابروی خانوادم ممکنه بره
بیشتر به خاطر خانوادم اگه تو کشوری بودم گه آبرو اینا زیاد مهم نبود قطعا دوست میشدم باهاش ولی خب نمیخوام خانوادم اذیت بشن
