کودکی با نشانه های اوتیسم

راز عزیز من هم احساس میکنم یه بخشی از واکنش به اسم ضعیف پسرم به دلیل اینه که خیلی صداش میکنم و میدونه باهاش کاری ندارم ولی نمیشه منکر ضعیف بودن واکنش به اسمش بشم. و از طرف دیگه پسرم حتا وقتایی که صداش میکنم و برنمیگرده حواسش کاملا هست. مثلا صداش میکنم عکس العمل نشون نمیده بعد میگم بگو بله میگه بله البته به زبون خودش. 

دیشب رفته بودیم رستوران و پسرم راه افتاد و رفت تو اشپزخونه رستوران بعد دو تا از گارسون ها اومدن پسرم رو بغل کردن اول با خودشون بردنش سر یه میز دیگه و کلی چیزای جالب نشونش دادن بعد هم اجازه گرفتند بردنش تو محوطه رستوران و گربه و گل و درخت نشونش دادن. پسر من بدون هیچ ناراحتی با هر کس که ببرش بیرون و جاهایی که براش جالبه میره حتا برنگشت من رو نگاه کنه ولی وقتی اوردنش تو سالن اومد پیشم گفت ماما و بوسم کرد. واقعا نمیدونم تا چه حد جای نگرانی داره ولی بعضی وقتا خیلی بهم میریزم از رفتارهاش. 

پریشب حونه دوستم بودم که یه دحتر داره 5 ماه از پسر من بزرگتره با این که دخترش همش پسرم رو هل میداد ولی پسرم همش میرفت دنبالش و سعی میکرد اسباب بازیهاش رو بگیره و کارهاش رو تقلید میکرد و کلا خیلی بهش خوش گذشت. اون شب کلی امیدوار شدم ولی دیشب باز حالم گرفته شد.

دنیا جان من مشکل مهمونی و جشن نداشتم بچه بود چند بار عروسی و تولد دعوت شدیم و رفتیم مثلا عروسی برادرم هنوز دو سالش نشده بود خیلی هم دوست داشت  و‌میرقصید یا تولد دو‌سالگی و سه سالگی خودش ایران بودیم جشن گرفتیم خیلی دوست داشت ؛ فقط تولد دو سالگیش یادمه اجازه نمیداد کلاه تولد بذاریم سرش فقط یکی دو بار زوری سرش گذاشتم زود عکس گرفتم ازش؛

ولی تقریبا تا قبل از ۱۸ ماهگی  پسرم از صدای درل و‌ جاروبرقی خیلی میترسید و‌ گریه میکرد من اصلا نمیتونستم جاروبرقی بکشم یادمه صبر میکردم همسرم از سر کار میومد بچه رو میبرد بیرون من جاروبرقی میکشیدم صدای جاروبرقیمون هم خیلی بلند بودا عوضش کردیم؛  یا تو خونه کسی درل میزد به دیوار ، پسرم از وحشت جیغ میزد گریه میکرد یا اگه جایی مثل فرودگاه یا فروشگاه میرفتیم کسی پشت بلندگو چیزی میگفت پسرم وحشت میکرد میزد زیر گریه ولی تا قبل از ۱۸ ماهگی اینطوری بود منم فکر میکردم اقتضای سنشه فقط بغلش میکرد آرومش میکردم بعد از ۱۸ ماهگی خود به خود خوب شد

حالا نمیدونم واقعا علتش چی بود اقتضای سنش بود یا هر چی ولی مثلا ازش ویدیو دارم که تقریبا دو سالشه با همون جاروبرقی که ازش وحشت داشت داره بازی میکنه روشنش میکنه مثلا ادای جارو زدن درمیاره

پسر من کمتر از یک ماهه که مامان میگه و بابا رو هم دو هفته نمیشه که شروع کرده به گفتن. همیشه صدامون نمیکنه و اول گاهی هم اشتباه میگفت ولی الان تقریبا میشه گفت به جا استفاده میکنه. هر مردی رو هم که میبینه میگه آقا. توی عکس ها که باباش رو میبینه گاهی میگه آقا گاهی هم میگه بابا. نگران نباش همین که شروع کرده به صدا زدنتون خوبه و به زودی به جا صدا میزنه. وقتی دکتر خوشابی گفته مشکلی نداره دیگه فکر و خیال رو از خودت دور کن.

عزیزم من قبلا پستای شما رو خونده بودم.الان پسرت صداتون میکنه دیگه؟شما تشخیصی گرفتید برای پسرتون؟

من فکر میکنم پسرت حس شنواییش تندکاره انقدر تحت تاثیر صداهای مختلف قرار میگیره که نمیتونه واکنش درست نشون بده برای همین حرف نمیزنه یعنی حرف زدنش تحت تاثیر صداهای مزاحم یا عوامل مزاحم که حس‌هاشو به هم میریزن قرار میگیره یعنی صداهای بیش از حد بلند وقتی مارو آزار میده پسرت رو‌ دو برابر آزار میده و دست خودش نیست سنش هم کمه نمیتونه واضح بگه چی داره آزارش میده و برای همین گریه و بی‌تابی میکنه

حتما درمانگرا در این مورد راهکار دارن یعنی راهکارهایی برای تعدیل حس شنوایی حتما وجود داره چون من خیلی از بچه‌های سه چهار ساله رو دیدم که جاهای شلوغ دستشونو میذارن رو گوششون و چشماشونو میبندن

حتما در اولین فرصت از دکتر یا کار درمانگر کمک بگیر تا گل پسرت اذیت نشه و راحت بتونین مهمونی و جشن برین

شادی جانم درکت میکنم.اینا یه لحظه آدمو امیدوار میکنن و یک لحظه ناامید

شادی جون ترس از غریبه‌ها یا غریبی کردن تو بعضی از بچه‌ها نیست

یعنی بعضی از بچه‌ها اصلا از غریبه‌ها نمیترسن تا حدود دو سالگی بعد یه دفعه دوزاریشون میفته دیگه طرف غریبه‌ها نمیرن مخصوصا تنهایی؛ بعضی بچه‌ها از یک سالگی دچار اضطراب غریبگی میشن بعد یواش یواش درست میشه ؛ کلا نمیشه یه قانون کلی برای همه بچه‌ها گفت چون واقعا شخصیت هر بچه‌ای متفاوته

من یادمه پسرم از حدود ۲۰ ماهگی به بعد حتی با ما هم بود نه از غریبه‌ها چیزی میگرفت نه طرفشون میرفت دست من یا باباشو سفت میچسبید یادمه بدون من تو هیچ اتاق یا جای جدیدی نمیموند یعنی هم اضطراب جای جدید و آدمای جدید رو داشت هم اضطراب جدایی به خصوص بعد از دو سالگی اینا شدتش بیشتر شد سر مهد کودک رفتنش که نمیخواست از من جدا بشه پیر شدم واقعا؛ 

ولی یه بچه‌ای زودتر به این درک میرسه یه بچه دیرتر انشاالله نگرانیت بیمورده و بزرگتر شه فرق غریبه و خودی رو متوجه میشه

ممنون از راهنماییت. واقعا امیدوارم به زودی نگرانیهام برطرف شه. پسرم درکش از کلام ماخوبه حدود 40 کلمه حرف میزنه اشاره و تقلید داره و اشاره رو متوجه میشه. امروز صبح که بردمش خونه مامانم و گذاشتمش روی تخت دستاش رو بلند کرد که بغلش کنم نمیخواست بره بغل مامانم. اشنا و غریبه رو میشناسه تا چند ماه پیش به غریبه ها خیلی کم نگاه میکرد ولی عکس العمل ذوق کردن به اشناها و گریه کردن به غریبه ها رو به هیچ وجه نداره. دیروز یه پاچه شلوارش رو خودش پاش کرد و کلی خوشحال شد تو خونه دنبالم راه میرفت که بهم نشون بده کفش هاش رو با این که نمیتونه ولی سعی میکنه خودش بپوشه. مرتب میاد و بوسم میکنه. هر چی بهش میگم یا هر کاری انجام میدم رو یاد میگیره یا حداقل تقلید میکنه. تو خیابون موتور ببینه میگه بوتور میگم کی رو موتور نشسته میگه آگا (ق رو بلد نیست بگه). عروسک هاش رو بغل میکنه بوس میکنه ناز میکنه میگه نازی نازی بهشون غذا و اب میده. بهش بگم عروسکت چشمش کو گوشش پاهاش دستاش دماغش عینکش همه رو نشون میده. بهش بگم ابرو بنداز سعی میکنه ابروهاشو بندازه بالا یا بگم چشمات رو ببند زبونت رو دربیار دستات رو ببر بالا این جور کارا رو انجام میده. بگم سرت رو بذار رو بالش بشین بخواب رو انجام میده. عروسک هاش رو به اسم میشناسه اگه 5 تاشونو ردیف کنم بگم به لاک پشتت غذا بده به هاپو غذا بده بعد به اون یکی همه رو درست انجام میده. بگم هواپیما چیکار میکنه ماشین چی مگه موتور چی میگه حتا ادای صدای سشوار و مخلوط کن رو درمیاره. خدا رو شکر توانایی هاش رو از روی ای اس کیو یا کتاب سنجش رشد چک میکنم در حد سنشه ولی ارتباط چشمی و واکنش به اسم ضعیف و غریبی نکردنش نگرانم کرده و این که برای اومدن ما ذوق نمیکنه اصلا.

ممنون عزیزم که انقدر با حوصله جواب میدی خدا حفظت کنه

سلام دوستان پسر من توی ۱۶ ماه هست اما مثلا بهش میگم دس دسی کن یه وقتایی انجام میده یا میگم فلان  چیز که توی دستش هست  بهم بده نمیده یا حلقه های رنگی توی میله بندازه نمیزاره یا روی چیزی میزنم که اونم انجام بده نمیده اما ماما بابا را گاهی میگه یا غذاشو میارم  میگم بیا به به میاد یا صداش کنم توجه میکنه هنوزم راه نمیره با کمک راه میره به نظر شما طبیعیه یا نه؟

چندوقتشه عزیزم من دقیقاهمدردتم

عزیزم 

رایان همینطور بود 

پوستمو کند تا خوب بشه ... خون گریه میکردم

هر چی میخوره رو در دسترسش بذار ماساژهای دهان رو از کاردرمانگر بپرس براش انجام بده 

سلام عزیزم خوبی رایان جان خوبه خوندم یه جاراجع به رایان گفته بودی زبونش لمس میشدبالامیاوردراستش پسرمن یه ماه دیگه سه ساالش مبشه شدیدابدغذاس دقیقاهمینطوره که شماگفتیدعلاوه براینکه زبونش لمس شه بالامیاره داروروبالامیاره مسواک اگه روش خمیردندون بزنم بالامیاره غدایی که دوس نداره بهش بدم بخوره بالامیاره فقط بعضی چیزارومیخوره ماساژدهان هم مطمئنم نمیذاره براش انجام بدم چون تادست تودهنش ببرم حالش به هم میخوره هرچندماساژاروبلدنیستم میشه راهنماییم کنیدبدغذاییش خیلی اذیتم میکنه شمابرارایان جان چیکارکردید

خواهش میکنم دنیا جان

ببین اینجا تو مهد کودک میان وعده‌های متنوعی به بچه‌ها میدن اینا رو هم امتحان کن:

ماست میوه‌ای : معمولا توش موز پوره شده یا توت‌فرنگی پوره‌شده میریزن

کیک هویج که بچه‌ها خیلی دوست دارن یا کیک شکلاتی : کیک رو تیکه‌های کوچیک میکنن میذارن رو میز بچه‌ها خودشون برمیدارن

با نون تست نرم ساندویچ نون پنیر با خیار و گوجه فرنگی درست میکنن

ناگت مرغ یا غذاهای لقمه‌ای که با انواع سس‌ها بچه‌ها میخورن

شیر موز یا انواع اسموتی‌های میوه‌ای که با نی بچه‌ها میخورن خیلی دوست دارن و پر از ویتامینه

نان و کره و‌عسل

اینجا یه غذا هست به اسم جکت پتیتو بچه‌ها خیلی دوست دارن: سیب‌زمینی کبابی یا آب‌پز داغ رو روش کره میمالن کره آب میشه بعد خوراک لوبیا قرمز داغ میریزن روش یا تن ماهی یا پنیر موزارلای رنده شده

پوره سیب‌زمینی با کره

بستنی، کاپ کیک، ژله‌های میوه‌ای، پاناکوتا، چیز کیک و انواع دسرهایی که میشه تو خونه درست کرد

خلاصه بر اساس ذائقه‌اش اینا رو امتحان کن؛ تو مهد هم خیلی بچه‌ها غذاهای اصلی رو نمیخورن ولی دسر و میان‌وعده رو خوب میخورن بعد هر چی بزرگ‌تر میشن بهتر میشن

ممنون اصلا هیجوره دوست نداره غذابخوره ازبوش میفهمه.