سلام عزیزم، خیلی از تاپیکاتو خوندم، نمیدونم مشکل و بیماریت چیه، ان شاء الله که به زودی لباس عافیت بپوشی،
من اگه جای شما بودم شاید خیلی بیشتر انگیزمو از دست میدادم ولی خب اینجور مواقع بقیه باید بهمون تلنگر بزنن....
یه خانومی هست توی خیاط خونه حرم حضرت معصومه خادم افتخاری هستن،. شاید باورت نشه ولی یه دستش رو از آرنج نداره نمیدونم حادثه ای براش پیش اومده یا مادرزادی اینطوره ولی چیزی که جالبه با همون دست چندین لایه پارچه رو نگه میداره و با دست سالمش تعداد بالایی پارچه برش میزنه سرعت عملش هم بالاست، با همون دست میره پشت چرخ صنعتی میشینه و چادر میدوزه! من خودم خیاطم، وقتی میخوام خیاطی کنم باید حالم اوکیه اوکی باشه تازه کلی هم نازو ادا و خستگی دارم اون خانوم واقعا ماشاءالله همت بالایی دارن،
حالا این همه رو گفتم تا بهت بگم که از ((نه)) گفتن به بیماری و نقص تا برگشت به یه زندگی آروم فقط یه اراده لازمه.... سلامتی و سن و این چیزا بهونه ست... باید خودت انتخاب کنی که میخوای چجوری زندگی کنی، همش به غم و غصه بگذره یا یه یاعلی بگی دست روی زانوت بذاری بلند بشی با تمام وجودت و زندگیتو زیبا کنی تا بیشتر از همه خودت لذت ببری...