اگر به فکر آموزشگاه زبان فرستادن کودکانتان هستید این مطلب را بخوانید

ما با آموزش زبان به کودکان زیر شش سال مخالفیم. در آموزشگاه زبان بچه ها بیشتر الفبای انگلیسی و تعدادی شعر می آموزند و اغلب هم از این کلاس ها گریزان هستند. اما والدین با دیدن اینکه کودکشان الفبا را یاد گرفته و شعر می خواند فکر می کنند که کودکشان در حال یادگیری زبان است. والدین به الفبا و شعرخوانی دل خوش هستند و کودکان خود را برای ترمهای بعدی همچنان ثبت نام می کنند. اما در نهایت می بینیم که پس از چندین ترم کلاس زبان رفتن، کودک به طرز موثر و کاربردی زبان نمی داند و اصلا تصور صحیحی از زبان خارجی ندارد. از طرفی خودمان که در دوران نوجوانی با سختی بسیار در کنار مدرسه و با صرف وقت و هزینه به کلاس آزاد زبان می رفتیم هم تا زمانی پیشرفت خوبی داشتیم اما به دلیل سنگین شدن تکالیف مدرسه و برخورد با امتحانات کلاس زبان را رها کردیم و بلافاصله بعد از آن زبان انگلیسیمان افت کرد و چه بسا امروز کمتر از آن روزها انگلیسی می دانیم! پس چاره چیست؟ اینکه والدین به این نتیجه رسیده اند که یادگیری زبان باید از خردسالی آغاز شود صحیح است اما روش آموزش کلاسیک به کودکان صحیح نیست! پس چاره چیست؟ برای یافتن پاسخ باید به پروسه یادگیری زبان مادری در کودک دقت کرد کودک زبان مادری را چگونه می آموزد؟ آیا از بدو تولد برای یادگیری زبان به او الفبا و خواندن و نوشتن می آموزیم؟ آیا با او لغت و معنی کار می کنیم؟ آیا با او لغت کار می کنیم یا به صورت جمله با او حرف می زنیم؟ آیا برای او کلاس آموزشی می گذاریم یا در خلال زندگی روزمره فقط با او حرف می زنیم؟ در پرورش کودک دوزبانه هم ما با شبیه سازی یک محیط طبیعی انگلیسی زبان کودک را در معرض این زبان قرار می دهیم تا مثل زبان مادری خود به مرور زمان دست به کشف و فهم زبان بزند. برای پرورش کودک دوزبانه یک اصل کلی را باید رعایت کرد و آن اینکه کودک مانند زبان مادری روزانه دست کم سه چهارساعت در معرض زبان دوم باشد و این از سه راه ممکن است: ١- کودک ماهها با کودکانی که به زبان مورد نظر ما سخن می گویند معاشرت داشته باشد ٢- یک فرد نزدیک به کودک بتواند روزانه به مدت سه چهار سال با کودک به طور مستمر به زبان مورد نظر حرف بزند بدون ذره ای آموزش ٣- کودک کارتون ها و فایل های صوتی کودکانه و مناسب سن خود را به میزان سه چهار ساعت در روز به مدت سه چهار سال ببیند بدون دخالت والدین مورد اول تنها برا.ی خانواده های مهاجر ممکن است مورد دوم نیاز مند سواد بالا و همچنین صبر و حوصله چندین ساله یکی از اعضای خانواده است مورد سوم در صورت داشتن حوصله و صبر و پشتکار برای همه امکان پذیر است.