سلام خوبید
دوستای عزیرم
مامان پرنیا گل میشه تو قرنطینه یکم از برنامه ریزی کردن وبرنامه ریزی ها برامون بگید؟؟؟؟
کسی از مامان پرنیا خبر نداره؟؟
دوستان سال نو همگی مبارک
تیارا جان من هر سال برنامه سال بعدم رو می نوشتم ولی امسال برنامه نویسیم یه طور دیگه شد.توی این دوران قرنطینه که دسترسیم به خیلی چیزا قطع شد قدر خیلی چیزا رو دونستم متوجه شدم برای شاد بودن فقط رسیدن به آرزوهای خاص شرط نیست.بعد از پایان دوره کرونا اگر برم بیرون دیدن همه آدمای توی کوچه وخیابون که سالم وزنده اندشادم می کنه.اهداف سال آینده م شده قدم زدن بالذت،مهمانی رفتن ومهمانی دادن،رفتن به کوه،خرید گل و....وخیلی چیزای دیگه ای که داشتمشون وبرام عادی شده بود.
الان توی دوره قرنطینه با خانواده بازی می کنیم،فیلم می بینیم کتاب می خونم (با اپلیکیشن هایی مثل طاقچه وکتابراه .و....)که توی کتابخونه همگانی طاقچه عضو شدم وبرای مدت عضویت میشه نا محدود کتاب خوند.یه دوره مجازی خیاطی هم شرکت کردم وامیدوارم بتونم بالاخره خیاط بشم .با یه رژیم اصولی وخوب وتقریبا راحت تونستم وزن اضافیم رو کم کنم وتا حد زیادی شکم وپهلوم آب شد.شما از فعالیت هاتون بگید تا از هم انرژی بگیریم
من این چند روز که کلا بی انگیزه بودم هیچ کار خاصی نکردم نه برنامه ریزی نه کتابی نه کار هنری و ..هیچ و هیچ ولی همیشه اومدن تو این تاپیک منو به وجد میاره
کاش مامان پرنیای عزیز و فاطمه جان سهیلاجان و بقیه دوستان هم بیان حداقل تو این روزهای قرنطینه ای و کلی انرژی بگیریم
سلام.به امید خدا این تایپینگ رو شروع به مطالعه کردم
سلام خانما سال نو همگی مبارک باشه انشاالله که همتون خوب و سلامت باشین
تاپیک بسیار خوبیه من دارم از اول می خونمش کاش دوستان بیان وادامه بدن
سلاااااام و صد سلام به همه دوستان عزیزم.
به همه دوستان جدید خوش‌آمد میگم. امیدوارم اینجا هم بهتون خوش بگذره و هم براتون مفید باشه.
بازم من لازمه عذرخواهی داشته باشم بابت غیبت غیر موجهی که داشتم. راستش سال ۹۸ سال نسبتاً سختی برام بود. اواخر تابستون پدرم گرفتار بیماری شده بود و حدود پنج ماه به شدت درگیرش بودم. خدارو شکر الآن بهترن.
تابستون کار توی یه مدرسه بین‌الملل معروف رو شروع کردم ولی بلافاصله متوجه شدم که مدرسه اون‌چیزی که می‌خواستم نیست. گرچه پرداختشون عالی بود، به خاطر تعهدی که بهشون داشتم دوره تابستون رو تموم کردم و خوشبختانه چون معلم قبلیشون اعلام آمادگی برای برگشت کرد، منم راحت‌تر رهاش کردم. بعد یه پیشنهاد کاری عالی بهم شد به‌صورت پروژه و تا قراردشو ببندم سه چهارماه درگیر رفت و آمد بودم. دی‌ماه قرار داد بسته شد. و کمی بعد پیشنهاد کاری دیگه‌ای بهم شد که اونم چون جای خاصی بود یکم سختگیری‌های عقیدتیشون زیاد بود و تا اوایل اسفند هنوز در رفت و آمد بودم برای مصاحبه و بعد هم که کرونا همه‌چیز رو به حالت تعلیق درآورد و فعلاً منتظرم که ببینم چطور پیش می‌ره.
و اما مهمترین اتفاق سال که مصادف شد با همین رفت و آمدهای کاری و سختیشو کمی بیشتر کرد ولی از اتفاقش خوشحالم، این‌که تو بهمن ماه فهمیدم باردارم. و از ۱۲ بهمن ویار شدید شروع شد و من کاملاً افقی شدم. به‌جز چند روز تو اسفند بقیه روزا حتی توان راه رفتنم نداشتم. الآن چند روزیه که بهترم. بارداریم خواسته بود ولی چند ماهی طول کشید و فکر کردیم ممکنه بیشتر هم طول بکشه. اصرارهای پرنیا برای این‌که نمی‌خواست تنها و بدون خواهر یا برادر باشه و استدلال‌هایی که برامون میاورد من و همسرمو مجاب کرد که برای این آدم با این روحیات تنها بودن خیلی سخته. حرف‌هاشم کاملاً منطقی بود. امیدوارم، فرزند دوممون هم همونقدر دلش بخواد که چنین خواهری داشته باشه.
خیلی گفتم، اما هیچ‌کدوم غیبت طولانیم رو توجیه نمی‌کنه و بابتش عذر می‌خوام.
همه شما دوستان گلم رو دوست دارم و امیدوارم همیشه شاد و سلامت باشید.
به به مامان پرنياي عزيز و دوست داشتني چقدر خوشحالم كه بازم به تاپيك قشنگ خودتون برگشتيد انشاله به سلامتي تبريك ميگم بخاطر تو راهيتون.مامان پرنيا بيشتر سر بزنيد بعه تاپيك تا مثل گذشته رونق بگيره و برامون از تجربياتتون بگيد تو زمينه بچه داري همراه با درس و كار بيرون.
به بچه هاي ديگران سلام عرض ميكنم و سال نوتونو تبريك ميگم شكوفه بهار سهيلا دريا فاطيما و همه ب بانوان اكتيو و خوش ذوق گروه.
بياييد از كارا و برنامه هاتون بگيد دوستانم 🌿
