راستی یک ربع بیست دقیقه قبل از اذان میتونید برای نماز وضو بگیرید. اما اگر قبل از اون خواستید وضو بگیرید، نیت کنید که چون وضو داشتن مستحبه، وضو میگیرید.
چون وضو گرفتن به نیت نماز، فقط تا یک ربع یا بیست دقیقه قبل از اذان درسته.
خدا ارحم الراحمینه. مهربانترین مهربانانه. از خودمون بهمون نزدیکتره. خدا عاشق و مشتاق و منتظر ماست تا به آغوش رحمتش برگردیم.
کارای خوبمون رو بیشتر و از گناهانمون صادقانه و خالصانه توبه و به سمت خدا برگردیم.
اونوقت خدا ما رو مشمول مغفرت و رحمت بینهایتش میفرماید.
فقط باید سعی کنیم دیگه اون گناه رو تکرار نکنیم و گذشته رو هم جبران کنیم. مثلا نمازها و روزه های قضا رو به جا بیاریم و اگه حق الناس هم بر گردنمون هست جبران کنیم.
میشه درخواست دوستیم رو بپذیرین و این کتاب کاملا امیدبخش رو درباره رحمت و محبت و مغفرت و اجابت خدا بخونین؟
جلوه هایی از رحمت و مهربانی واسعه الهی:
https://www.ninisite.com/discussion/topic/7657611
تاپیکم هم درباره توبه پذیری و رحمت واسعه خداست.
این درگه ما درگه نومیدی نیست، صد بار اگر توبه شکستی بازآ.
مهر و رحمت بینهایت الهی در نماز و سوره حمد.
بسم الله الرحمن الرحیم.
رابطه سوره حمد میان رب و عبد:
شیخ طوسی بزرگ فقیه و اصولی و مفسر کمنظیر در کتاب امالی، و چهره برجسته حدیث شیخ صدوق در کتاب عیون اخبار الرضا از حضرت عسگری از پدرانش از امیر المؤمنین (ع) روایت میکند که آن حضرت فرمود:
رسول خدا گفت: خدای عزّ وجلّ فرمود: فاتحه الکتاب را میان خود و بنده ام تقسیم کرده ام، نیمی برای من و نیمی برای بنده ام و حق اوست هر آنچه بخواهد.
هنگامی که بگوید: بِسْمِ اَللّاهِ اَلرَّحْمَانِ اَلرَّحِیمِ خدا میگوید: بنده ام به نام من آغاز نمود، بر من سزاوار است که امورش را به نفع او به نتیجه برسانم و در احوالش برکت قرار دهم.
چون بگوید: اَلْحَمْدُ لِلّاهِ رَبِّ اَلْعَالَمِینَ خدا میگوید: بنده ام مرا ستایش کرد، و دانست که یقیناً همه نعمتهائی که در اختیار اوست از سوی من است، و بی تردید بلاهائی که از او برطرف میکنم به نیروی فضل و احسان من است، شما را «ای فرشتگان»، گواه میگیرم که به نعمتهای دنیایش نعمتهای آخرت را نیز بیفزایم، و بلاهای آخرت را از او بگردانم، چنان که بلای دنیا را از او برطرف نمودم.
زمانی که بگوید: اَلرَّحْمَانِ اَلرَّحِیمِ خدای جل جلاله میگوید: بنده ام گواهی داد که من رحمان و رحیمم، شما را «ای فرشتگان» گواه میگیرم که: بی تردید از رحمتم بهره ای فراوان و نصیبش را بسیار میدهم.
هنگامی که بگوید: مَالِکِ یَوْمِ اَلدِّینِ خدای جل جلاله میفرماید: شما را گواه میگیرم همچنان که اعتراف نمود، من مالک روز پاداشم، البته حسابش را روز حساب آسان گردانم و از بدیهایش گذشت کنم.
چون بگوید: إِیَّاکَ نَعْبُدُ خدای عزّ و جلّ میگوید:
بنده ام راست گفت، فقط مرا بندگی میکند. شما را گواه میگیرم که حتماً برای بندگی اش آنچنان پاداشی دهم که هرکس بندگی اش را نسبت به من مخالفت کند افسوس و غبطه بخورد.
زمانی که بگوید: وَ إِیَّاکَ نَسْتَعِینُ، خدای عزّ و جلّ میفرماید: بنده ام فقط از من کمک خواست و به من پناهنده شد، شما را گواه میگیرم که بی تردید مددکار اویم و قطعاً در سختیها به دادش میرسم و روز گرفتاریش یقیناً دست او را میگیرم.
چون بگوید: اِهْدِنَا اَلصِّرَاطَ اَلْمُسْتَقِیمَ تا آخر سوره، خدای عزّ و جلّ میگوید: این بنده من است و برای اوست آنچه بخواهد:
دعای بنده ام را مستجاب کردم و آنچه خواست به او عطا نمودم و او را از آنچه در هراس و نگرانی است امان دادم.
منبع: جلد اول تفسیر حکیم علامه حسین انصاریان.
بندگی و عبادت حق، سبب رشد و كمال و خير و سعادت و حيات طيبه و به دست آوردن بهشت است.
كلام نورانی حضرت امام صادق عليه السلام بيان می كند كه:
بدان كه او محتاج خدمت تو نيست و بی نياز از عبادت و دعای توست، و اين كه تو را خوانده است از روی فضل و كرم اوست، تا در حق تو رحمتی نمايد و از عقوبت خويش دورت نمايد و از بركات رحمت بسيارش بر تو نازل گرداند، تو را به راه (جلب) رضايتش رهنمون گردد و در مغفرت را به رويت بگشايد.
مصباح الشريعة: 87، باب 39؛ بحار الأنوار: 81/ 230، باب 16، حديث 3.
منبع: شرح دعای کمیل علامه حسین انصاریان.
جلوه هایی از رحمت و مهربانی واسعه الهی:
من از چهار پنج سالگی نماز بلد بودم و میخوندم.
خانوادم میگن اگه میخواستیم بریم بیرون تا من نمازم رو نمیخوندم قبول نمیکردم جایی بریم.
چادر هم راستش چون من نابینا هستم چادر معمولی برام خیلی سخته ولی چادر ملی سرم میکنم و واقعا بهم آرامش و حس خوب میده.
بابام همش میگه تو که نمیبینی چادر برات سخته با مانتو باش خودم قبول نمیکنم.
خدا که مهربانِ بینهایته، ما رو دعوت کرده که نماز بخونیم تا خدا مهر و رحمت بینهایتش و بهشت و مغفرتش رو نصیبمون کنه.
مهر و رحمت بینهایت الهی در نماز و سوره حمد.
بسم الله الرحمن الرحیم.
رابطه سوره حمد میان رب و عبد:
شیخ طوسی بزرگ فقیه و اصولی و مفسر کمنظیر در کتاب امالی، و چهره برجسته حدیث شیخ صدوق در کتاب عیون اخبار الرضا از حضرت عسگری از پدرانش از امیر المؤمنین (ع) روایت میکند که آن حضرت فرمود:
رسول خدا گفت: خدای عزّ وجلّ فرمود: فاتحه الکتاب را میان خود و بنده ام تقسیم کرده ام، نیمی برای من و نیمی برای بنده ام و حق اوست هر آنچه بخواهد.
هنگامی که بگوید: بِسْمِ اَللّاهِ اَلرَّحْمَانِ اَلرَّحِیمِ خدا میگوید: بنده ام به نام من آغاز نمود، بر من سزاوار است که امورش را به نفع او به نتیجه برسانم و در احوالش برکت قرار دهم.
چون بگوید: اَلْحَمْدُ لِلّاهِ رَبِّ اَلْعَالَمِینَ خدا میگوید: بنده ام مرا ستایش کرد، و دانست که یقیناً همه نعمتهائی که در اختیار اوست از سوی من است، و بی تردید بلاهائی که از او برطرف میکنم به نیروی فضل و احسان من است، شما را «ای فرشتگان»، گواه میگیرم که به نعمتهای دنیایش نعمتهای آخرت را نیز بیفزایم، و بلاهای آخرت را از او بگردانم، چنان که بلای دنیا را از او برطرف نمودم.
زمانی که بگوید: اَلرَّحْمَانِ اَلرَّحِیمِ خدای جل جلاله میگوید: بنده ام گواهی داد که من رحمان و رحیمم، شما را «ای فرشتگان» گواه میگیرم که: بی تردید از رحمتم بهره ای فراوان و نصیبش را بسیار میدهم.
هنگامی که بگوید: مَالِکِ یَوْمِ اَلدِّینِ خدای جل جلاله میفرماید: شما را گواه میگیرم همچنان که اعتراف نمود، من مالک روز پاداشم، البته حسابش را روز حساب آسان گردانم و از بدیهایش گذشت کنم.
چون بگوید: إِیَّاکَ نَعْبُدُ خدای عزّ و جلّ میگوید:
بنده ام راست گفت، فقط مرا بندگی میکند. شما را گواه میگیرم که حتماً برای بندگی اش آنچنان پاداشی دهم که هرکس بندگی اش را نسبت به من مخالفت کند افسوس و غبطه بخورد.
زمانی که بگوید: وَ إِیَّاکَ نَسْتَعِینُ، خدای عزّ و جلّ میفرماید: بنده ام فقط از من کمک خواست و به من پناهنده شد، شما را گواه میگیرم که بی تردید مددکار اویم و قطعاً در سختیها به دادش میرسم و روز گرفتاریش یقیناً دست او را میگیرم.
چون بگوید: اِهْدِنَا اَلصِّرَاطَ اَلْمُسْتَقِیمَ تا آخر سوره، خدای عزّ و جلّ میگوید: این بنده من است و برای اوست آنچه بخواهد:
دعای بنده ام را مستجاب کردم و آنچه خواست به او عطا نمودم و او را از آنچه در هراس و نگرانی است امان دادم.
منبع: جلد اول تفسیر حکیم علامه حسین انصاریان.
بندگی و عبادت حق، سبب رشد و كمال و خير و سعادت و حيات طيبه و به دست آوردن بهشت است.
كلام نورانی حضرت امام صادق عليه السلام بيان می كند كه:
بدان كه او محتاج خدمت تو نيست و بی نياز از عبادت و دعای توست، و اين كه تو را خوانده است از روی فضل و كرم اوست، تا در حق تو رحمتی نمايد و از عقوبت خويش دورت نمايد و از بركات رحمت بسيارش بر تو نازل گرداند، تو را به راه (جلب) رضايتش رهنمون گردد و در مغفرت را به رويت بگشايد.
مصباح الشريعة: 87، باب 39؛ بحار الأنوار: 81/ 230، باب 16، حديث 3.
منبع: شرح دعای کمیل علامه حسین انصاریان.
جلوه هایی از رحمت و مهربانی واسعه الهی:
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
