خیلی برا همسرم عادی شدم

ن تو خودتو کلا فدای بچه ها و شوهرت کردی

فکر میکنی مثلا اگه خودت لباست نو نباسه ولی بچه م نو باشه  خیلی مادر خوبیم

یا با همین لباسی چند ساله ک تو خونه میپوشم و غذای شب مونده روزای قبلو بخورم شوهرمو بچه ها غذای گرم امروز بخورم شوهرت میگه به به چ زنی گرفتم چقد اهل زندگیه

ن عزیزم تو حتی از درون بخودت بها نمیدی

هرجقدر خودت برا خودت وقت بذاری ب خودت اهمیت بدی دیگران اینو بشتر درک میکنن

مثلا برو باشگاه 

یه دست لباس شیک بگیر برا تو خونه واسه خودت حتی شده یه لیف حمام نو برا خودت بگیر

برای خودت غذای مورد علاقتو درست کن کتاب بخون در مورد دوست داشتن خود

انقدم ب این فکر نکن ک ش هرم بمن اهمیت نمیده

برا خودت عطر جدید بگیر

این رغتار همیشگیه یا فقط یه دورانی داره 

مال همسر من موقتی هست مثلا یه مدت اینطوری میشه بعدش خوب میشه ولی واقعیت اینه مثل سالهای اول ازدواج نیست قبلا خیلی با هم حرف میزدیم الان زیاد با هم حرف نداریم بزنیم نمی دونم چرا

خیییلی بده 

اگه کسی رو نداری ب شوهرت بگو حداقل عصر بتونی بری آرایشگاه بگو اونم وقت بذاره برا بچه ها 

عزبزم بعتره بشینی باهاش حرف بزنی

بگو این مشکل منه تو چرا اینطوری هستی

تو هم زنی هم مادر هم پرستار هم آشپز و سرابدار و و و و

اما خودتو نباید یادت بره

یا ب همین زندگی عادت کن ب رفتار شوهدت

یا اگه آزارت میده باهاش حرف بزن

ب خودتم پول میده؟

خب اگه شرایطشو میدونی درکش کن

خودت ک میگی قبلا اینطوری نبوده

برا یه مرد پول و کار مهم ترین چیزه تو زندگیش چون بهش قدرت میده...من میگم تو لین چند ماه تو ب خودت بیشتر برس خودت ه ای خودتو داشته باش