سلام اپیکور عزیز.
من سال گذشته یه دختر ۱۵ ساله سرگردان بودم که مجبور به انتخاب راهی بود و تاپیک شما خیلی بهش کمک کرد تا راهشو پیدا کنه و الان اومدم ازتون کلی تشکر کنم.❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
الانم یه دختر ۱۶ ساله سرگردانم که اومدم ازتون کمک بخوام🤓
من به خاطر علاقم به سینما و درکل خلق اثر هنری موقع انتخاب رشته سینما رو زدم. اما خیلی زود فهمیدم خوندن هنر در مدرسه حداقل از چیزی که فکر میکردم و بقبه میگفتن به درد نخورتره. واقعا چیز زیادی بهم اضافه نمیشه..( البته به جز اینکه مجبور به نوشتن شدم و دوربین عکاسی خریدم،شاید چیز کمی نباشن اما بدون درس خوندن هم میتونستم انجامشون بدم) بعد چند ماه پیش رفتم انجمن سینمای جوان و دوره فیلمسازیشون ثبت نام کردم و دارم شرکت میکنم. هنوزم احساس میکنم دارم به بطالت میگذرونم. تا جایی که وقتم اجازه میده فیلم میبینم و مطالعه میکنم. یعنی اون شکلی نیست که فقط به اصطلاح رشتم هنر باشه و سعی به درکش نکنم. اما نمیدونم به شدت احساس نا امیدی میکنم. میشه کمکم کنید؟راه درست چیه؟ ادما چطور موفق میشن در هنر؟ خودتون چطور موفق شدید؟اصلا اینکه انقدر به اینده فکر کنم، درسته؟
بعد اینکه من علاقم بیشتر به ثبته تا خلق. اینو از عکاسی فهمیدم و خب احساس میکنم به مستند بیشتر علاقه دارم تا فیلمسازی داستانی. به نظرتون باید چیکار کنم برای این علاقه؟ چطور باید مستند ساز شدددد؟
ببخشید که طولانیه.
خیلی احمقانست ببخشید