کاش این فرهنگ سازی میشد که بدون اجازه عکس کسی رو تو فضای مجازی مجازی منتشر نکنیم حتی بچه ها. یه دختر دبیرستانی همشهری فوت شده بودن چندتا از فامیلامون عکسشو گذاشتن وضعیت واتس آپشون یا تو استوری اینستا همونجا گفتم نکنه منی که خودم حاضر نیستم عکسم جایی منتشر شه بعد مرگم یا به هر مناسبتی عکسم دست هرغریبه ای بیوفته.
اولا که وقتی اونطوری موهاش خراب بود من از کجا باید حدس میزدم که زنداداشم خودش خبر نداره. دوما ازون مویی ک من دیدم فقط ی مدل درمیومد. سوما شما خودتو صاحب اختیار تام میدونی در حدی که بابای بچه ات حق نداره حتی یبار با میل خودش برا بچه اش تصمیمی بگیره اما به خودت حق تام میدی هرکاری دلت خواست بکنی؟ فکر نمبکنم خودت اگه یه مرد بودی همچین نظری رو میپذیرفتی
اول برو قشنگ بخون چی نوشتم تا خوب شرایط اون موقع منو درک کنی. شما کاملا داری یکطرفه قضاوت میکنی چون خودتو گذاشتی جای مامانش نه هردومون. بعدم هرچقدم که آدم لجش بگیره نباید اینقدر کم ظرفیت باشه که اونقدر بد برخورد کنه. من با اینکه خودم محصل هستم زنداداشم که میرفت دانشگاه بچه اشو میاورد میزاشت پیشم میرفت شب میومد. با اون برخورد نباید حتی روش میشد تو چشم نگاه کنه اما بازم کارش گیرم افتاد و خیلی راحت انگار ن انگار ک مثل ی بیشعور برخورد کرده باهام، بچه اشو ساعت شش صبح باز میاره میزاره پیش من. آدم باید فهمش برسه به کسی که مدیونشه اینطور برخورد نکنه حتی اگ اشتباهی کرد میتونه بهتر برخورد کنه
بخاطر همون رفتارش دیگه تحویلش نمیگیرم و رفته به داداشم گفته خواهرت نه بمن زنگ میزنه نه احوالمو میپرسه با اون یکی زنداداشت میرن اینور و اونور. واقعیتش اینه ک اخلاقاش باعث شده اصلا دوسش نداشته باشم. تو ام شاید واکنشای تندت باعث شده که باهات خوب نباشن.
نه عزیزم.اتفاقا تا حالا به احترام شوهرم بهشون واکنش نشون ندادم.اونا هیچی حالیشون نیست.با اینکه وقتی میبینمشون کلی احترام میذارم ولی پشت سرم از بچه های فامیل شنیدم که میگن حیف بهرام.میشد دختر فلانی که خیلیییی سفیده و چشم رنگی رو براش یگیریم که بچشم سفیدبرفی بشه.جلو چشم خودم روز سوم تولد دخترم اومدن دیدن خونم ریخت و پاشه با خنده بهم گفتن انقدر شلخته نباش! بعدم گفتن بچت سبزس چشاش کوچولوئه دماغش گندس.شعور ندارن من تازه زایمان کردم نباید بچم رو از چشمم بندازن.خدا شاااهده هیچییی نگفتم.هی بهم میگن بهترین داداشمونو گرفتی ازمون.انگار من رفتم خواستگاریش که گرفتمش!نه عزیزم اونا یه مشت بی فرهنگن.من فقط با احترام رفتار میکنم ولی به شوهرم گفتم چشم دیدنشونو ندارم و خیلی وقته خونشون نرفتم.شاید شما مثل اونا نباشی.اگه خوب بودن جونمو واسشون میدادم...حیییف
ببين عزيزم ناراحت نشو از حرف من
من خودم هزار تا ازين محبتا به خانم برادرم و دخترش كردم
بخ قول شما هنوز طلب كارن دركت ميكنم
برادر زاده من به دنيا اومد من براش گوشواره گرفتم بعد به مادرش گفتيم گوشش و سوارها كنين جبهه گرفت
يه روز كه پيش ما بود برادرزادم و مامانش رفته بود خريد واسه خودش خواهرم گفت ببريم گوش بچرو سوراخ كنيم مامانش دا نداره ميترسه
خدا شاهده با اينكه من عاشق اين بودم كه گوشواره و تو گوشش ببينم ولي گفتم اصلااااااا مادرش بفهمه گناه داره
با اينكه اصلا دل خوشي ندارم ازش حتي داداشم يه بار گفت بي اينكه به ما بگين ببرين سوراخ كنين گوشش و ما دلمون نميادولي من اصلا قبول نكردم
نه اينكه شما رو قضاوت كنم حست و ميفهمم قشنگ و شدت علاقات و ولي مادر قضيش فرق ميكنه بلاخره حق و حقوقش از همه دنيا رو بچه بيشتره
من واقعا بي طرف گفتم و چيزي كه واقعا دوست ندارم كسي با منم اين كار رو بكنه 😘😘😘
اما این برخوردی که تو نسبت به موضوعی که نن تعریف کردم نشون دادی تو رو واقعا غیر از این چیزی که میگی نشون میده. وقتی اینقد پر از نفرت با ی موضوعی برخورد میکنی نباید انتظار داشته باشی دیگران تو رو جور دیگه ای ببینن. شاید بجز این مورد تو بقیه موارد آدم خوبی باشه من خبر ندارم و نمیشناسمت. اما بنظر من اون طرز برخوردت با مسایل کاملا اشتباس. دوتا زنداداشای دیگه من در حدی باهام خوبن که وقتی رفتم سرجلسه کنکور از محل آزمون اومدم بیرون دیدم پیام دادن که امیدوارم کنکورتو خیلی خوب داده باشی. یکیشون داداشمو صبح زود فرستاد دنبالم که برسونتم به محل آزمون. در حدی هوامو دارن و باهم خوبیم که جایی میریم فک میکنن خواهریم. من اگه اونطوری که تو میگی بودم همه عروسامون باهام بد بودن نه فقط اون یکی که کلا اخلاقش با همه بده.
عزیزم.من الان اینجوری شدم.اگه بدونی شوهرم بخاطر خواهراش چندبار منو کتک زده.مثلا همین آخرین بار عروسی خواهرزادش بود من گفتم کرونا هست نمیام اما خواهرش هی زنگ میزد که چرا نمیای.من گفتم بچه کوچیک دارم نریم اما شوهرم میگفت هیچی نمیشه.انقدر گریه کردم که اونجا شلوغه از همه شهرای ایران دعوت دارن توروخدا به بچت رحم کن.آخرش منو زد درو روم قفل کرد و خودش رفت.تا یک هفته باهام حرف نزد بعدشم گفت تقصیر تو بود کتک خوردی اما الان دلم برات میسوزه .وگرنه من سال اول مثل نوکر دم دستیشون بودم مامانشون صدام میکرد کاراشونو بهم میسپرد ناهار بپز شام بپز جارو بزن ظرف بشور بچشونو نگه دار من و دخترام میریم بیرون.وااای کاری کردن که الان چشم دیدنشونو ندارم میخوام بمیرن همشون.ولی دست به موی دخترم بزنن میزنم به سیم آخر و روم تو روشون باز میشه
حالا خواهر شوهر من منو صدا میزد میگفت من خیلی کار دارم یه ناهار بپز پسرم بخوره بره مدرسه.میگفتم من بچم نمیزاره شوهرمم ناهار نیست من حاضری میخورم اخم میکرد منم گفتم باشه رفتم غذا پختم هی میاد میگه آماده نشد؟پسرم داره میره.انگار من نوکر پسرشم😠
آفرین به این طرز فکر. اگر آدم منفی نگری نکنه و با نفرت کارای بقیه رو تعبیر و تفسیر نکنه نه خودش عذاب میکشه نه ديگرانو با خودش بد میکنه. بهتره آدم درباره علت ناراحتی هاش بشینه آروم و منطقی با طرف مقابل صحبت کنه. اینجور رفتارا مشکلو حل نمیکنه که هیچ بیشتر کینه و کدورتا رو زیاد میکنه.
