هعععی داره هزار راه نرفته رو میده...

مجردم؛ یطورایی پیش رفته زندگی م که رسیدم به یه بی تفاوتی عمیییق؛ واقعا وقتی به روند زندگی م فکر میکنم هیچوقت موردایی که سراغم اومدن مناسب ازدواج نبودن؛ تحمل کردن تنهایی آدمو خسته میکنه بخصوص ازین جهت که هرچی سن آدم بالاتر میره نیاز به داشتن یه تکیه گاه تو زندگی آدم پر رنگتر میشه؛ تازه راجع بهش با کسی حرفم نمیشه زد تا جایی عنوانش میکنی با یه سری نسخه پیچیایی مواجه میشی که پشیمونت میکنن از دردودل کردن؛ ولی واقعا انگارهمیشه یه جای خالی داره آدمو از درون فرسوده میکنه بخصوص ازین جهت که ادم نگران آینده شم هست

تازه از یه آشنایی خارج شدم؛دیگه دودستی چسبیدم به تنهایی؛ خلاصه بین بد و بدتر تنهایی بهتره؛ آره دیگه؛ میدونین دقیقش اینه که آدم یه سری نیازهای عاطفی داره که فقط با وجود یه مرد پر میشه منتها موضوع اینه اون خصوصیات کلا در هیچ مردی نیست 😂 حداقل برای من که نبوده؛ تناقض عجیبیه 

خواهر منم سه سالی میشه جدا شده واقعا پروسه وحشتناکیو از سر گذروند اونم کلا تنهاست درواقع آدم وقتی همچین تجربیاتیو از سر میگذرونه میترسه ازینکه وارد رابطه جدیدی شه خب تجربه ش زیاد شده خیلی چیزارو زودتر تو طرف مقابل تشخیص میده و ریسک نمیکنه برای آشنایی 

قبلا تو سایت عضو بودم جز دوستام بودین چون دوستام یه تعداد معدودی بودن و همه شونو یادمه،  بهتون حس مثبتی دارم اسمتونو کاملا یادم بود سرچ کردم دوباره درخواست دادم 

صحبت از مشروبات الکلی ممنوعه