امروز آتشنشانی اومد خونه و بچم رو نجات داد...

گفتی مادر

دارم آتیش میگیرم

دلم داشت میترکید و داشتم جون میدادم.بغضم گرفته بود ولی تموم اون مدت خودم رو طوری کنترل کردم و با پسرم حرف میزدم تا نترسه.از شانسم خواهر شوهر و جاریم هم نبودن و فقط شوهراشون و بچه هاشونم بودن.

ولی همه اومدن کمک خدا خیرشون بده

ولی بعد نیم ساعت شوهرم اومد و با من بداخلاقی و فلان و همه تقصیرا رو انداخت گردن من و فحش داد که چرا بهم زنگ نزدی

در حالی که بهش گفتم گوشیم تو خونه جا مونده بود بعدم گفت چرا به بقیه نگفتی بهم زنگ بزنن

گفتم فکر کردم زدن و...

آخه من تو اون حال ذهنم فقط پیش بچم بود

خدا شاهده از وقتی رفتم بیرون تا پسرم در رو قفل کرد به دقیقه هم نکشید

تقصیر من چی بوده آخه

یعنی دلم خونه به قران

له له شدم

منم دیگه بعد حرفای شوهرم بغضم ترکید و فقط با گریه بهش گفتم تو نمیدونی من چی کشیدم و داری اینطور حرف میزنی.

بعد آقا گفت: بیا بزن تو گوشم.طلبکارم هستی...

منم رفتم تو اتاق و فقط گریه کردم.

خدا شاهده اینقدر فشارم افتاده بود و قندم افتاده بود فقط گیج میخوردم و تنم میلرزید

همش میگفتم الان شیرم تلخ شده دیگه

جالبه که باهام قهره