از دست خواهرام ناراحتم

منم خیلی به دخترم گفتم و همینکه رضایت داد که تالار نباشه و بدون حضور عکاس و فیلمبردار باشه واسه همین بود ولی گفت نمیخام مثله هرسال فقط بابا بزرگ مامان بزرگا باشن 

آره واقعا خیلی خدا رو شکر کردم و وقتی اینو گفت از خوشحالی گریم گرفت چون نمیدونی چقدر واسه تولدش استرس کشیدم 

واسش وقت آرایشگاه گرفتم وقت عکاسی گرفتم سفارش کیک دادم 

کلی گشتم تا لباسی که دوست داشتو خریدم واسه خودمم که هیچی اندازم نمیشد اونایی هم که اندازم میشدو دوس نداشتم ؛ یک روز کامل فقط واسه خریدن لباس گذاشتم 

خلاصه که هزار بار به هر کسی که تولدو رسم کرد لعنت فرستادم 

فدات بشم ؛ چشات قشنگ دیده ؛ فقط به همینش دلخوشم که خودش خیلی ذوق همه چیشو داشت وبیشتر  اینکه دوستاش هم بودن کلی بهش خوش گذشت 

میدونم سال دیگه با یه بچه کوچیک اصلا نمیتونم ؛ همین الان هم همش حس میکنم بچم زیر نافمه چون به اونجا فشار میده 

حس میکنم اومده پایین اما انقدر خستم که نمیتونم دکتر برم  

آره باید برم فشار زیادی زیر نافم حس میکنم 

تولد واقعا از نظر من و شوهرم واجب نبود اما واسه دخترم شده بود یه دنیا حسرت و آرزو ....

به خاطر اینکه واسش عقده نشه این کارا رو کردیم وگرنه نه اهل چشم و هم چشمی هستیم نه تو این شرایط اقتصادی پول اضافه داریم ولی مجبور شدیم چون سال دیگه با بچه کوچیک اصلا نمیتونم به تولد فکر کنم حتی 

اتفاقا هر سال میگرفتم و فقط خودمون بودیم امسال اینجوری شد ؛ فکر نمیکردم انقدر سخت باشه همه چیزاش یه طرف استرسش یه طرف