تعریفمون از احترام فرق میکنه . اولا که احترام هر کسی دست خودشه. وقتی یه نفر به خودش اینقدر احترام نزاره که هر سال وقتی عروسش نیست پاشه راه بیفته بره خونه پسرش این بی احترامیه . دوما پسرشه میتونه خیلی مودبانه و محترمانه و با سیاست از مادرش بخواد که زنم نیست و منم نمیتونم اونطور که باید و شاید ازتون پذیرایی کنم بزارین یک هفته دیگه بیاین . من نمی فهمم این کجاش بی احترامیه . قیمه ها رو نریزیم تو ماستا .
بله تعریفمون فرق میکنه
من برام قابل درک نیست که با مادر خودم نیرنگ و سیاست داشته باشم
از همسرمم نمیخوام اینو
فوقش اینه میخواد بیاد دوتا وسیله ببینه دیگه
از همسرم میخوام وسایلی که دوست ندارم ببینن قایم کنه مرگ که نیست چاره نداشته باشه
زندگی مشترک معنیش تملک و فرمانروایی نیست
این تعابیرِ خنده دار مثل زن خونه هم که دوستان میگن برام قابل درک نیست
من با مادر خودم اینکار رو نمیکنم پس از همسرمم چنین چیزی رو نمیخوام و این اسمش انصافه
حرف شما زمانی درسته که یکبار اتفاقی این موضوع پیش بیاد خوب قابل گذشته ولی اینکه هر سال تکرار بشه کاملا مغرضانه ست و از روی قصده . روابط باید بر مبنای احترام متقابل باشه . باز هم میگم احترام هر کس دست خودشه اگرچه که تذکر دادن این موضوع به هیچ عنوان بی احترامی نیست . موفق باشید
