عزیزم زیادی حساسی بخدا. یکم کنترل کن خودت رو. همین الان همسر من خونه مادرش هست و دارن صبحانه میخورن و من باید روز جمعه که تنها روزی هست که هر دو کنار همیم تنها صبحانه بخورم. به نظرت الان واکنش من باید چی باشه؟ باورت میشه نه تنها ناراحت نشدم بلکه این حق رو به همسرمم دادم که شاید نیاز داشته مثل دوران مجردی یک روز کنار پدر و مادرش باشه. و کلی هم ازش استقبال کردم . با این برخورد من مطمئنم تا نیم ساعت دیگه خونه هست.. فقط برات مثال زدم. طرز برخوردت رو عوض کن. وجود ما خانم ها هیچ دلیلی نمیشه که در بعضی مواقع همسرمون رابطش رو با اعضای خانوادش کم کنه. یه جوری یه برخوردی یه قلقلی بدست بیار تا بتونی توی ذهن همسرت خودت رو اولویت قرار بدی نه اینکه بخای با حرف و دعوا خودت رو عزیز کنی. الانم پیش قدم شو برای آشتی با روی باز. ناهار درست کن به روی خودت هم نیار. اگر همسرت رو در شرایط دروغ گفتن قرار بدی فردا چیزهای مهمتر رو هم ازت پنهان میکنه