کودکی با نشانه های اوتیسم

اره 

ولی باز همچنان عقبه از لحاظ درک

سلام دوستان. کسی هنوز به این تاپیک سر میزنه؟ به تجربه تون خیلی نیاز دارم. 

پسرم دو سال و ۶ ماهشه. 

از نظر ارتباطی عالیه. اصلا از اول مشکلی توی ارتباط با آدم بزرگا یا حتی بچه ها نداشت. 

راه رفتن و حرف زدنشم تقریبا به موقع بود و تأخیر نداشت. 

الان یه مدته رفتارای خاصی ازش منو مشکوک کرده.  

*****

البته اینو اول بگم که خواهر همسرم اوتیستیکه طیف سه هست و ۳۶ سالشه و شرایطش خیلی وخیم بود تا چند سال پیش که یه دکتر داروهاشو عوض کرد و تموم پرخاشگری هاش کنترل شد ولی خب شدیدا وابسته س و کارای شخصیشو هم نمیتونه بکنه و یک کلمه هم حرف نمیزنه. (البته که به خاطر اینه که کلا کاردرمانی نشد از همون ۷ سالگی که فهمیدن و از مدرسه گرفتنش و تا همین الان غرق در فشارهای عصبیش و حمله های عصبیش بوده)

من خودمم بیش فعالی دارم. 

به همین خاطر روی رفتارای پسرم حساس شدم. 

*****

پسرم،

- شدیدا باهوشه، مخصوصا حافظه تصویری و شنیداریش، الفبای انگلیسی رو کامل توی ۲۰ ماهگی یاد گرفت و چند تاشو هم مینویسه، الفبای فارسی رو هم تا خ میشناسه. شمارش انگلیسی و فارسی تا ده. البته بیشتر عاشق شعره. کلی شعرای کودکانه فارسی و انگلیسی بلده و اعضای بدن رو کامل میشناسه اکثرشو حتی ساعد، ساق، مچ و لاله گوش رو هم باباش بهش یاد داده و بلده. 

- اصلا بد غذا نبود از اول و همه چی میخوره

- ارتباط چشمی عالی داره و از اول داشت

- احساساتشو ابراز میکنه، ناراحتی و عصبانیت منو درک میکنه

- از بغل کردن بدش نمیاد و عاشق بغله و میاد بغلم میکنه فشارم میده میگه بغل فشاری

- دعواش کنم یهو میاد سمتم میخنده و میگه دوستت دارم یا مثلا میگه تو نفس کی بودی تا جو رو تغییر بده

- نقاشی خوب میکشه شکلارو بلده حتی ذوزنقه و بیضی رو هم میگه

- رنگا رو بلده

- استقلال فردیش خوبه، خودش غذا میخوره و آب میخوره، الانم دارم باهاش تعویض لباساشو تمرین میکنم.

- بیرون که میریم اصلا اذیت نمیکنه، به همه سلام میکنه و عاشق پارک رفتن و جاهای شلوغه

- اسم و فامیل و سنشو بلده و اسم بیشتر فامیلای نزدیکو بلده و میگه. حتی نوشته فارسی اسم خودشو ببینه میشناسه

- دستورایی که میدیم رو درک میکنه و انجام میده. کتاب و بیار، غذاتو بخور، جلوتر بشین رو صندلیت، با چنگال بخور، دراز بکش، بشین و همه ی جملات اینجوری رو که شناخته رو انجام میده بلافاصله.

ادامه ...

حالا رفتارایی رو میگم که منو مشکوک کردن:

- علاقه وحشتناکی به لباسشویی داشت از بچگی، جلوش وایمیسته و مدام دستاشو مشت میکنه و دور هم جلوی صورتش میچرخونه، سرعتشو کم و زیاد میکنه (مثلا میخواد ادای خشک کن لباسشویی رو در بیاره سرعتشو خیلییییی زیاد میکنه تو چرخوندن دستاش) بعد یهو استپ میکنه و صدای خرخر در میاره (مثلا صدای تخلیه لباسشویی) قبلا فقط موقع روشن بودن لباسشویی این کارو میکرد اما الان یهو وسط بعضی بازیاش میره جلوی لباسشویی یا یخچال و اینکارو میکنه با شدت زیاد. و اگه بهش بگم نکن عصبانی میشه و نق میزنه اما اگه روی حرفم بمونم کنار میذاره شده حتی با گریه ولی گوش میده بهم. 

- این داستان چرخوندن به دستهاش ختم نمیشه، با ماشین بزرگش که روش میشینه فقط اینجوری بازی میکنه که برش میگردونه کاغذ ریز میکنه میذاره روی چرخ ماشین (مثل چرخ سفالگری) و بدون توقف میچرخونه، عاشق این کاره. چیزای سبک مثل دستمال کاغذی، جوراب یا عروسک انگشتیاشو میاره و روی چرخ موتور یا ماشینش عین سفالگری میچرخونه. در روز چند بار ممکنه این اتفاق بیفته و ساعت ها انجام میده و یه موقع عصبی میشه خودش ولی باز تکرار میکنه. جدیدا منعش میکنم گاهی ولی با گریه قبول میکنه یا حواسشو پرت میکنم. ولی خیلی عصبی میشم با این حرکتش اما خیلی خودمو کنترل میکنم.

- یه مورد دیگه صحبت کردنشه. افعال رو دقیقا همونجوری که بهش گفتیم یاد گرفته، از کلمه (من) استفاده نمیکنه به جز یه جمله که بعضی وقتا میگه مال منه. مثلا میگه دستو بگیر بریم اتاقت (منظورش اینه بریم اتاقم).

- مورد دوم تکرار کردن سؤاله، هیچ جوره جوابا رو نمیگه. ولی میدونه جملاتو کجا استفاده کنه. مثلا در روز چند بار با اقوام راه دور چه با تلفن چه تصویری حرف میزنه. اول صحبتش با سلام شروع میکنه، چطوری، چه خبر، یا مثلا فلانی کجاست. آخرشم قربونت فدای تو خداحافظ. ولی اگه هر کدوم ازینا رو به خودش بگی فقط تکرار میکنه. جواب هیچ کدومو نمیدونه. (البته اسم آشناها، خودش، سنش، تموم اعضای بدن رو ازش میپرسیم جواب میده، در مورد مکالمات روزمره هر چی بگیم فقط تکرار میکنه) اگه چیزی میخواد میاد و بهم میگه چی میخوای. یعنی من یه چیزی میخوام. یا اکثرا از اسم خودش استفاده میکنه به جای اینکه بگه من و جمله رو سوم شخص میگه. مثلا فلانی گریه کرد، یعنی من گریه کردم. 

- مورد بعدی انرژی فوق العاده بالایی داره، پرش دوست داره، مدام میپره. مخصوصش یه پشتی دست دوم خریدم که فقط مثل سرسره باهاش بازی میکنه یا ازش بالا میره یا ماشیناشو روش ول میکنه. 

- مورد بعدی تکرار خیلی خیلی زیاد جملات. مثلا میگه شیر میخوام. بهش میگم باشه دارم برات میریزم. اما بعدش باز بدون توقف میگه شیر میخوام و تا چند بار تکرار میکنه. 

- خیلی خیلی خیلی زیاد حرف میزنه اما کاملا نامفهوم. البته من که مادرشم خیلی جاها متوجه منظورش میشم چون کلا موقع صحبت با بقیه شروع میکنه تموم وسایل اطرافشو با اتفاقاتی که افتاده رو پشت هم داستان وار میگه بدون هیچ فعل و فاعل درستی. بقیه هم یه سری حرفاشو میفهمن ولی بیشترشو نه. جمله هم زیاد بلده. مثلا فلان چیز خراب شده یا رفتیم پارک و از این قبیل.

- در مورد اشاره کردن خیلی به ندرت استفاده میکنه و خدا نکنه ما اشاره کنیم به چیزی، به عالم و آدم نگاه میکنه به آخر مسیر انگشت من. البته که اخیرا بهتر شده و خیلی پیش اومده که دیگه تا اشاره میکنم همون جسم رو میبینه.

- از یه سری صداها یه کم میترسه. یعنی اولش میترسه مثل جاروبرقی یا مخلوط کن ولی بعد چند ثانیه مشکلی باهاشون نداره

- آدم محتاطیه به شدت. سمت هر چیز خطرناکی نمیره و از بچه هایی که زیادی شلوغن توی پارک میترسه. یکم حس نا امنی کنه پیش بچه ها مثلا خیلی بدوان توی پارک، میاد سمت من و ازشون فاصله میگیره. (تو پرانتز بگم که چند وقت پیش مهمان داشتیم، بچه شون به شدت وحشی و عجیب بود، عذر میخوام میگم وحشی ولی داغون کرد پسرمو. ۲۰ ماهش بود و شدیدا پسرمو کتک زد. گازش میگرفت میپرید روش و موهاشو میکشید. در حالیکه پسرم براش اسباب بازی میاورد اونو پرت میکرد میپپرید رو پسرم، حتی یه جا جوری هولش داد که سر پسرم از پشت اندازه گردو اومد بالا اونم اولین بار‌. از اونجایی که اولین بار بود یه بچه میومد خونمون پسرم شدیدا شوکه شد, بعد از اون دیگه تو پارک بازی نکرد. از پله های سرسره با استرس و ترس بر میگشت پایین اگه بچه دیگه ای میدید، دو ماه طول کشید ولی الان بهتره و تو پارک بازی میکنه اما از بچه هایی که خیلی بهش نزدیک بشن میترسه و حس میکنه میخوان بزننش). بعد این داستان احتیاطش چندین برابر شد.

ادامه ...

چیزایی که منو نگران کرده طبق حرفای بالام:

- رفتارای کلیشه ای به خصوص چرخوندن وسایل و دست به صورت مکرر و اعتیاد طور

- تکرار حرفای ما و تکرار سؤالات ساده به جای جواب دادن

- رفتار محتاطانه ش در مقابل بچه های یکم شیطون یا حتی همه بچه ها (البته میتونه اون ترومای مهمونمونم باشه)

- پرخاشگری موقعی که ازش میخوام کلیشه رو کنار بذاره و انجامش نده. اینقدر غرقش میشه گاهی که وقتی اسمشو صدا میکنم یهو میترسه و داد میزنه میاد سمتم میگه مامان‌.

- اصلا ادرار رو نمیشناسه و مفهوم دستشویی رو یاد نمیگیره و خیلی انگار فاصله داره با یادگیریش.

بیشترین چیزی که منو میترسونه تکرار خیلی زیاده بازیاش و کلیشه هاییه که داره. 

آها اینم بگم که یه جوریایی انگار سناریو ها رو حفظ میکنه. مثلا ما هر وقت میریم سرویس بهداشتی که بشورمش از بدو ورود جملاتی که قبلا گفتیم رو تکرار میکنه. مثلا بهش میگم برو بالا خودت من میام. وارد سرویس میشه میگه خودت برو، بعد میگه یواش مامان جان (بهش گفتم قبلا یه موقع که داشته سر میخورده)، بعد میگه آب گرم بشه، دمپایی نمیخواد، پی پی کرده، پیف پیف، بعد شعرای انگلیسی یا فارسیشو میخونه تا وقتی کارمون تموم میشه. این یه روتین شده توی مکالمه ای که دستشویی میریم هر روز! در کنار حرفای دیگه حتما حتما این چند جمله روتینو میگه. 

بابت تکرار و کلیشه و گفتارش خیلی نگرانم. و خب سابقه ای که توی خانواده مون وجود داره. 

ببخشید خیلی حرف زدم ولی همه چیو خواستم بگم. 

ممنون میشم راهنماییم کنین 😞

میخوام ببرمش چند روز دیگه غربالگری اوتیسم تو مرکز اوتیسم. و یه روزم میبرمش پیش روانپزشک کودک. اما قبلش میخوام نظر شماها رو هم بدونم مخصوصا

 مامانایی که فرشته اوتیستیک دارین. 

ممنون میشم ازتون

ماشالله خوبه ولی همین نکاتی که خودت گفتی نگرانی بابتش حتما همه رو پیگیری کن چون علائم نگران کنندن

اگه تونستی مارو هم از نتیجه غربالگری مطلع کن 

امیدوارم که چیزی نباشه

سلام،ببخشید قبل از روش ولا موسوی شما دخترتون رو کار درمانی میبردین؟ اگر می‌بردین چطور بود؟!