تنهایی و حال بد

نام ارسال کننده محرمانه می باشد 202 بازدید

سلام. من در شهری با همسر و پسرم زندگی میکنم که ۲ ساعت با شهرم خودم و خانوادم فاصله داره. بعضی وقتا واقعا کم میارم که احساس خستگی زیادی میکنم. وقتی به پسرم نگاه میکنم دلم به حالش میسوزه که کل تنهاییاش با من پر میشه و هیچ کس تو این شهر نیست که بهمون سر بزنه. منم وقتی از لحاظ روحی بهم میریزم دعواش میکنم و سرش داد میزنم بعد با خودم میگم مگه این طفل معصوم کی و داره جز من و از کرده خودم پشیمان میشم. همسرم هم ۶ صبح تا ۸ شب سر کاره .چی کار کنم که حال خودم و زندگیم رو بهتر کنم و بتونم قوی باشم 


اطلاعات تکمیلی

سن ۲۹ جنسیت زن شغل خانه دار وضعیت تاهل متاهل
پاسخ مشاور

مشاور خانواده

سلام به نظر میرسه شما دچار روزمره گی شده اید برای فعالیتهای روزانه خود برنامه ریزی داشته باشید شصت تا شصت و پنج درصد وقت خود را به فعالیتهای هدفمند  بپردازید مثل یادگیری هنر مورد علاقه، تحصیل، شرکت در کلاس های فرزندپروری، کنترل خشم، اعتمادبنفس که در سرای محله ها برگزار می شود. اینگونه فعالیت ها به افزایش اعتمادبنفس شما کمک می کند ده تا پانزده درصد فعالیتهاتون رو به کارهای روزمره اختصاص دهید مثل غذا درست کردن حمام رفتن و رسیدگی به امور خانه و بیست تا بیست و پنج درصد به تفریح مثلا با فرزندتان به پارک بروید در کلاسهای ورزشی شرکت کنید به همراه فرزندتان فیلم و کارتون ببینید با فرزندتان صحبت کنید و مسائل مورد نیاز را با بازی به ایشان آموزش دهید و نشخوار فکری را به صفر برسانید چون نشخوار فکری باعث کسالت شما می شود.

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید
login captcha