مشکلات عاطفی در بارداری

سلام عزیزم،
بهترین چیزی که میتونم بهتون بگم این هست که نقش شما تربیت یا نشون دادن و یا تذکر بابت نقاط ضعف همسرتون نیست با این کار و توصیه  از سمت شما تنها اتفاقی که میفته این هست که بین شما از نظر عاطفی به مرور فاصله ایجاد میشه و این راهی که در پیش گرفتین به نتیجه دلخواه شما ختم نمیشه! پس قطع رفتارناکارآمد خودش اولین قدم مهم خواهد بود
رفتار ناکارآمد شما که برای خودتون هم آسیب زا و تحلیل برنده انرژی هست "کنترل کردن" نام دارد!
با توجه به وضعیتتون بیشتر اهمیت داره که خودتون رو درگیر مسایل اضافی و مواردی که در حوزه اختیار شما نیست نکنید در این مدت بیش از هرچیز به آرامش نیاز دارید و درواقع خودتون باید این آرامش را برای خودتون ایجاد کنید و منتظر کسی نشید ، توجه نکردن به مسایلی که به ما مربوط نیست یا در حوزه ما نیست مهارت و هنر ارزشمندیست. 
واقعیت این هست که شما زمان انتخاب همسرتون لازم بوده به اندازه کافی ایشون رو میشناختید و اگر با رفتارهای ایشون مسله داشتید ایشون رو انتخاب نمیکردین
حالا که انتخاب کردید اول ایشون و همینجور که هستند بپذیرید سپس در مسایلی که به رابطه شما آسیب میرسه میتونید از طریق گفتگو به ایشون نشون بدید که چه منظوری دارید و در برابر وقت و یا تامین نیازهای خودتون اجازه اعتراض دارید و البته انتظار میره هوشمندانه و با آرامش و موثر بیان کنید مابقی رفتارهای ایشون اگرچه مورد تایید شما یا من ممکنه نباشه اما به خود همسر شما مربوطه زمانی که از شما در اون مورد سوال پرسیدن یا نظر خواستن اون وقت میتونه نظر شما عنوان بشه ...
من خیلی خلاصه سرنخها رو بهتون گفتم اگه برای شما درکش سخته حق دارید نیاز به تراپی و ساعتها گفتگو داره تا برای شما موضوع جا بیفته.