راضی نبودن مادر و احساس مسئولیت

سلام دوست من
امیدوارم خوب باشید
کنایه زدن و اصطلاحا تیکه انداختن رفتاری هست که ناشی از خشم فروخورده یا عدم توانایی کافی در مهارتهای ارتباطی هست و بسیار آزاردهنده، در خصوص کنایه های مادر لازم هست ابتدا از نقش منفعل بودن خارج شوید و از احساس زنجیدگی خودتون با مادر صحبت کنید تا مثل الان احساس گناه و خشم را با خودتون حمل نکنید مثلا اینکه خیلی ناراحت میشم وقتی .... حرف رو میزنی، یا دوست ندارم وقتی میام دیدنتون اینطوری گله کنید این موضوع باعث میشه دلم بخواد کمتر بیام اینجا . در خصوص راضی بودن یا نبودن مادر شما باید احتیاط کنید که در تله کمال گرایی مادر گرفتار نشوید، شاید معیار راضی بودن برای مادر شما به قدری زیاد باشد که خارج از توانایی های فیزیکی و شرایط زندگی تان باشد در این رابطه لازم است در مواقعی که مادر از شما گله ای میکند ابتدا سعی کنید ایشان را درک کنید و بعد شرایط خودتان را توصیف کنید که بیشتر از این حد در توان شما نیست مثلا درباره موقعیتی که مادر میگوید همه از صبح خونه مادرشون هستند میتونید بگید : از صبح تنها بودید درسته؟ خوب میشد اگه میتونستم از صبح کنارتون باشم ولی ما فقط صبح های جمعه زمان استراحت کنار هم رو داریم(کنار همسرتون). بعد از توضیح درباره شرایطت و امکاناتتون اینکه مادر حرف شما را بپذیرند یا خیر به انتخاب شخصی ایشان بستگی دارد اما شما نباید بیش از این توضیحی به جهت قانع کردن بدهید. یادتان باشد که به دلیل تفاوت در شیوه ی زندگی های مشترک امروزی و مشغله های روزمره شاید درک کامل موقعیت نسل جدید از سوی نسل گذشته امکان پذیر نباشد اما شما با توضیح مختصر درباره شرایط شخصی تان در ضمن توجه کردن به وظایف فرزندی میتوانید تعادل را ایجاد کنید. موفق باشید