2723

کودک خجالتی

نام ارسال کننده محرمانه می باشد 49 بازدید

سلام من یک دختر ۶ ساله دارم که خیلی کمرو مثلا با من خیلی حرف میزنه با اقوام نزدیک هم همین طور خیلی با ادب و مهربونه اما میریم جایی اصلا سلام هم نمیکنه هیچی نمیگه اگه طرف باهاش صحبتم کنه جواب نمیده خیلی خجالت میکشم از رفتارش نمیدونم چیکار کنم باهاش خیلی حرف میزنم اما بی فایده است حتی مهد و پیش دبستانی هم با مربی هاش صحبت نمیکنه سلام هم نمیکنه چیکارش کنم؟

اطلاعات تکمیلی

سن ۴۶ جنسیت زن شغل خانه دار وضعیت تاهل مطلقه
پاسخ مشاور

مشاور کودک و نوجوان

سلام و عرض ادب خدمت شما مادر گرامی؛ مادر عزیز در ابتدا باید پی به علت این رفتار کودک‌تان ببریم و اینکه تشخیص بدهیم که مشکل از کجاست؟! و آیا فقط به همین موضوع سلام نکردن اختصاص دارد یا در حیطه‌های دیگری نیز دچار مشکل است؛ که تشخیص درست نیاز به بررسی دقیق و اطلاعات کافی دارد که در فضای مجازی امکان این بررسی وجود ندارد؛ اما اگر مشکل فقط خجالتی بودن فرزندتان باشید بهتر است بدانید خجالتی بودن یک ویژگی شخصیتی در کودک شماست نه یک عیب و نقص که باعث شرمندگی شما باشد. این ویژگی با تشویق و حمایت شما قابل اصلاح است؛ از نظر علمی خجالت یک واکنش طبیعی به محیط و افراد جدید است. اغلب بچه‌ها تا قبل از ۳ سالگی اجتماعی هستند ولی بعد از این سن حس خجالت و شرمندگی را یاد می‌گیرند؛ خصوصا در شرایطی مانند ورود به مهد کودک. بنابراین جای نگرانی وجود ندارد. لذا به شما توصیه می‌کنم به فرزند خود برچسب خجالتی بودن نزنید، چون این احساس را به کودکتان می‌دهد که چیز غیرطبیعی وجود دارد که شما از بابت آن شرمنده‌اید؛ بهترین راهکار این است که از قبل بگویید چه انتظاری باید داشته باشد برای مثال الان مربی بهت سلام می‌کنه؛ گفتن خجالت نکش بیشتر باعث خجالتی بودن او می‌شود. به زور او را مجبور به انجام کاری نکنید؛ مشکل کودکتان یک شبه برطرف نمی‌شود به او زمان بدهید؛ در مهمانی‌ها و در جمع کاری نکنید که کودکتان در مرکز توجه قرار گیرد او این کار را دوست ندارد؛ مثلا اینکه یه شعر بخون! کودکتان باید مطمئن شود شما او‌را همانطور که هست دوست دارید؛ بنابراین عشق و محبت‌تان را بی قید و شرط به او ابراز کنید؛ این کار به او اعتماد به نفس می‌دهد. اگر مي‌خواهيد عادت‌هاي اجتماعي فرزندتان را تقويت كنيد، اين كار را بايد از اجتماعات كوچك شروع كنيد. براي شروع، معرفي يك دوست جديد هم‌سن و سال به‌عنوان همبازي به فرزندتان كفايت مي‌كند. بهتر است دوست كودك‌تان را به خانه‌تان دعوت كنيد به اين ترتيب تعداد چيزهاي جديدي كه فرزندتان يكباره با آن‌ها روبه‌رو مي‌شود، كم خواهد شد و او آسان‌تر با شرايط كنار خواهد آمد. بعد از چند هفته مي‌توانيد اجازه دهيد تا فرزندتان به خانه دوستش برود. وقتي كودك چند ماهي را با همبازي جديد گذراند و به او عادت كرد، مي‌توانيد عضو جديدي را وارد گروه كنيد و از والدين اين كودك هم بخواهيد تا اجازه دهند بچه‌ها به نوبت در منزل هر كدام از اعضاي گروه با هم بازي كنند به اين ترتيب گروه دوستان كم‌كم بزرگ‌تر مي‌شود و در عين حال شما قادر به كنترل اوضاع هستيد. پایدار و پیروز باشید.

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید
login captcha