ارتباط اجتماعی ضعیف کودک

نام ارسال کننده محرمانه می باشد 54 بازدید 1 تبادل تجربه

با سلام دخترم ۲/۵ ساله است. خیلی خوب حرف می زنه و مهربونه. ولی با بقیه به سختی ارتباط برقرار می کنه، مخصوصا بچه ها در واقع تمایل به ارتباط نزدیک با بچه ها نداره. البته تو فامیل بچه همسن نداره و همه بزرگترن و گاهی اذیتش کردن و به زور خواستن باهاش بازی کنن که به شدت ناراحت میشه. در واقع اگه بچه ای بیاد سمتش فرار می کنه و اگه احساس نا امنی کنه ازم می خواد بغلش کنم. تو پارک هم به هیچ وجه خودش نمیره بازی کنه و همش من باید دنبالش باشم. با بزرگترها هم بعد از چند بار دیدن و ...یه کم ارتباط می گیره. مشکلم اینه که چون خانواده ام در شهرستان هستند و بعد از مدت طولانی اونا رو می بینم همه دوست دارند دخترم رو بغل کنند و بوس کنند که این کار به شدت دخترم رو عصبی و ناراحت می کنه و بیشتر بهم می چسبه. نمی دانم چه واکنشی نشون بدم که هم دخترم راضی به ارتباط بشه هم بقیه ناراحت نشوند. البته به نظرم مهمتر از بقیه دخترمه که اذیت نشه ولی واکنش درست رو در این موارد نمی دونم چیه؟

 جدیدا بعضی وقتا که کاری باب میلش نیست یا منظورش رو متوجه نمی شیم، فرار می کنه و گاهی با دست به مبل می زنه و به ندرت به سر خودش سعی می کنم بی تفاوت باشم ولی خوب باز هم گاهی وقتا اینکار رو انجام می ده. خیلی باهوشه علاقه زیادی به شعر داره و قوه تخیلش خوبه ولی به شدت کم طاقت و زود عصبی میشه و نمی دونه باید چیکار کنه. براش توضیح میدم وقتی خوب منظورش رو میگه بهش میگم آفرین دخترم چه خوب گفتی متوجه شدم و ... ولی باز هم موارد ناراحت شدنش زیاده بعضی روزها تا ده بار بیشتر هم به این دلیل که اونجوری که تو ذهنشه بازی نمی کنیم باهاش و...  ممنون می شم در این دو مورد راهنماییم کنید.

باتشکر از کارشناسان و سایت خوبتون


با تشکر از سایت خوبتون

اطلاعات تکمیلی

سن ۳۷ جنسیت زن شغل خانه دار وضعیت تاهل متاهل
پاسخ مشاور

مشاور کودک و بین فردی

سلام مامان عزیز. درود بر شما. 

در مورد ارتباط دخترتان باید بگویم در این سن بچه ها دوست دارند بچه های دیگر نزدیک آن ها باشند اما به تنهایی بازی میکنند. در واقع فقط کنار هم هستند و ترجیح میدهند خودشان بازی کنند. بعد از سه سالگی به تدریج نسبت به بازی با افراد دیگر تمایل نشان میدهند. در مهمانی ها و هنگام ورد به جمع ناشناس و حس غریبگی نیز رفتار دختر شما طبیعی است باید به او فرصت دهید تا کم کم با آن فضا آشنا شود. قبل از رفتن به شهرستان نیز برای او توضیح دهید که کجا میروید و چه کسانی را ملاقات خواهید کرد. هنگام پارک رفتن لزومی ندارد دنبال او باشید تا بازی کند. به او دستورالعمل ندهید فقط کنارش باشید. 

در مورد جیغ زدن برایش قصه بگویید و رفتار مناسب را در قالب داستان به او توضیح دهید. 

هنگام جیغ زدن نسبت به این رفتار کاملا بی توجهی کنید و در برابر درست صحبت کردن بلافاصله عکس العمل خوب نشان دهید. همچنین به او کمک کنید تا بتواند منظورش را برساند میتوانید از تقاشی کمک بگیرید. 

شاد و سربلند باشید. 

تجربه شما

login captcha

سلام 

با تشکر از پاسخ شما. راهنمایی هاتون بسیار کمک کننده بود.

بسیار سپاسگزارم.