جدایی یا ادامه زندگی؟

سلام و خسته نباشید خدمت مشاور عزیز.خانمی هستم 36 ساله دارای دو فرزند دختر 16 و 14 ساله .بعد از سالها زندگی با همسرم الان دیگه از نظر روحی پشخصیتی خیلی آسیب دیدم. همسرم 41 سالشه و خیلی بددهن و عصبیه دست بزن داره و حتی به دخترامون فحاشی میکنه‌.خیلی زیادتر از حد معمول وابسته به خانوادش به رفیق و دوستاشم خیلی زیاد ارادت داره. اونقدر که تقریبا که نه کاملا آدم بی مسئولیت شده. چند ساله بیکاره و روزگارمون با مسافر کشی و منت و هزاران بدبختی میگذره. تمام این سالها هزاران بار منو با ندادن خرجی خونه تنبیه کرده. دیگه بماند که چقدر با تخریب شخصیت بچه هامون و من خودشو توجیه می‌کنه.تیر ماه و مرداد ماه رو ترک منزل کرده بود که بار اولش نبود.ولی این بار با نقشه قبلی و گویا قصد ازدواج بوده. از عید میگفت قصد ترک منزل داره حتی هر روز بارها به دخترا یاداوری میکرد که با خانم جدیدش میاد و سر میزنه بهشون .بعد از ترک منزل هم طی تماس هایی با باجناقش و خانوادم عنوان کرده بوده که مادرش براش داره آستین بالا میزنه. ولی من طی شکایت برای نفقه و مهریه و حالا به چه علت ابراز پشیمونی کرد و برگشت خونه.ولی اخلاقش بهتر نشده که بدتر هم شده. توهینای وحشتناک و قطع ارتباط با خانوادم کردم ، بیکاریش و از طرفی اخلاقش دیگه زندگی رو برام غیر قابل تحمل کرده.بارها شماره خانما رو از گوشیش پیدا کردم. گوشی یه خانمی دستش بود و حتی عکسش تو گوشی بود. مدام با زنایی که بهش زنگ میزدن قرار میذاشت. چند بار اتفاقی محل کارش رفتم که اطرافیان محل کارش بهم یواشکی میگفتن همسرم داره خیانت مکنه. بماند که چه فامیلای کثیفی داره که همه در خیانت سنگ تموم گذاشتن. در مورد روابط زناشویی هم هر زمان که خودش راغب باشه میاد سمتم که بیشتر باعث ناراحتیم میشه تا....

سوالم الان اینه که با این وضعیت که من تازه خونه خریدم و ماشین و خونه بنام خودم. و تمام حقوق پرستاری میره پای قسط خونه .و با این اوصاف قصد جدایی دارم. آیا به صلاحمه ؟ آیا ادامه دادنش اشتباه نیست؟ رفتارای همسرم به قدری بده که دخترامونم از پدرشون بیزارن. و اصلا علاقه ای به برگشتنش نداشتن. وحتی یکبار بخاطر کتکش دو دنده سینم ترک برداشت. چند باربه دخترانم حمله کرده و بدجور کتکشون زده و اونقدر خانواده بی منطقی داره که سنتی و بی درک هستن و من باهاشون قطع رابطه کردم.

ممنون میشم پاسخ سوالمو بدید مشاوره عزیز.