عذاب وجدان به دلیل کنترل نکردن خشم

سلام خسته نباشید من تو سن کم ازدواج کردم ۱۴سالگی و تو ۱۹سالگی بچه دار شدم پسر اولم که بدنیا اومد بعد ۱سال و ۴ماه دخترمم بدنیا اومد بارداری ناخواسته و هیچ کمکی نداشتم. تنهای تنها شوهرمم عصبی بود خیلی دوستم داشت ولی زود عصبی میشد و زیاد خونه نمی اومد میگفت از صدای بچها عصبی میشم و وقتی بزرگتر شدن گفت از دعواشون عصبی میشم یک بار خودشم میگفت که تو خدمت براش نوشته بودن مشکل اعصاب و روان  من همیشه با بچهای کوچیکم تنها بودم با کلی سختی یکم که بزرگ شدن وقتی دعوا میکردن از اعصبانیت کتکشون میزدم بعدش انقدر ناراحت میشدم ولی نمیتونستم خودمو کنترل کنم قسم میخوردم که دیگه نزنم ولی نمیشد خودمم میزدم میگفتم آخرین بار که بچه هارو میزنی ولی بازم فایده نداشت ولی الان حدود یک سال هست  که انقدر دعا کردم خدا بهم آرامش بده انقدر گریه میکردم الان دیگه نمی زنمشون .ولی شوهرم هم اخلاقش خوب شده و کمتر میره بیرون بهم کمک میکنه منم سعی میکنم باهاش کنار بیام باشگاه میرم با دوستام هفته ای یک شب یا دو هفته یکبار می شینیم ولی آرامش اعصاب ندارم ذهنم آشوبه تو فکرم به صد جا همزمان فکر میکنم من انقدر الان تو زندگیم مشکل خاصی ندارم درسته منم مثل همه مشکلاتی هست ولی نه در این حد که من انقدر آشوب باشم دوست دارم همیشه تو ذهن خودم باشم و کسی تمرکزمو بهم نزنه پسرم هم خیلی لجبازی میکنه اصلا حرف گوش نمیده هر چقدر باهاش ملایمت میکنم بازم اهمیت نمیده حرف میزنم هر چقدر میخوام آروم باشم نمیشه تند و بلند حرف میزنم پسرم میگه تو جیغ میکشی .تو ذهنم میگم دیگه خوب حرف میزنم ولی یک دفعه وقتی صدای دعواشون یا جیغشون میاد عصبی میشم منم داد میزنم ساکت بشید. دوست دارم مادر مهربونی براشون باشم ولی هر کار میکنم نمیشه شبا همیشه با غصه میخوابم که مادر خوبی نیستم من دارم بچه هامو مثل خودم عصبی بار میارم دخترم هر جا میریم با بچه ها دعواش میشه با هم دو تاشون یکم که بازی میکنن زود دعوا شون میشه واقعا ناراحتم میکنه که نمیتونم کنترلشون کنم و طوری باهاشون حرف بزنم که با هم کنار بیان به پسرم میگم شما بزرگتری باید به خواهرت کمک کنی و مواظبش باشی کسی اذیتش نکنه ولی میگه به من چه بزار بزننش 😢و من میدونم که مقصر همه اینها بی محبتی من هست من نمیخوام این طوری باشم ولی خیلی زود عصبی میشم فوری تو یک لحظه طوری نیست که بخوام فکر کنم فوری عکس العمل نشون میدم میدونم که باید پیش پزشک اعصاب و روان برم ولی پول ندارم ما با این مقدار پولی که داریم فقط میتونیم خورد و خوراک جور کنیم و فقط واسه بچها لباس بخریم میتونید برام راهی بگید الان من ۲۴ سالمه ولی ذهنم واقعا داره کم کم پیر میشه ببخشید خیلی طولانی نوشتم لطفا کمکم کنید دوست دارم یک مادر مهربون و صبور باشم .