بدرفتاری و پرخاشگری پسر 23 ساله

سلام عزیزم. نگرانی مادرانه ی شما در مورد پسرتون قابل درک هست. ولی روش ابراز این نگرانی باعث عکس العمل منفی پسرتون میشه‌. در قضیه ی سیگار پیامِ رفتار شما و همسرتون بی اعتمادی به پسرتون هست. شما با یک جوان طرف هستید. برخوردهای هیجانی مشخصه ی یک جوان هست. نباید اونقدر تحریکش کنید که احساس کنه قبولش ندارید و عکس العملهای خشن نشون بده‌. در بعضی کشورها پسر در سن ۱۸ سال کاملا مستقله. الان شما در رفتارهای جرئی پسرتون کنکاش می کنید. ازش انتقاد می کنید و با اصرار میخواهید اعتراف هم بگیرید‌. بخش مهمی از تربیت تغافل هست: یعنی خود رو به ندیدن زدن‌.

قدم اول افزایش صمیمیت و رابطه عاطفی هست. خود ما هم فقط از کسی حرف شنوی داریم که دوستش داشته باشیم و قبولش داشته باشیم. قدم بعد تذکرات کوچک و اجازه دادن برای آزمون و خطا و کسب تجربه است. نکته مهم محبت بی قید و شرط هست. پسر شما باید بدونه هرچه باشه محبوب والدینش هست و در هر شرایطی آغوش والدین و کانون خانواده به روش باز هست. الان برای تربیت دیر هست. فقط وقت ارتباط عاطفی و مراقبت و هدایت از دور هست.