2723

با سلام و خسته نباشيد. من مادر دو تا آقا پسر دو و هشت ساله هستم. پسر بزرگم هفت ماهه بدنيا اومدن و شرايط خيلی سختی رو گذروندن. ولی سوای اين مسئله كلا شخصيتش خيلی مقاوم هست . از نوزادی كه يک كيلو بود تا الان . برای انجام تمام كارها مقاومت می كنه .اگر بخواد بره حموم مقاومت ميكنه ميخواد لباس بپوشه مقاومت ميكنه ميخواد در بياره مقاومت ميكنه می خواست سال گذشته كه كلاس اول بود درس بنويسه از ساعت چهار شروع ميكرديم ده شب تموم ميشد از بس تن به انجام هيچ كاری نميده. همش ميخواد بازيگوشی كنه. موضع پدرش گاهی محبت و اغلب با دادو بيداد هست كه البته با تشر و دعوا خيلی بهتر كار انجام ميده. مثلا با جديت و دعواهای باباش دوچرخه سواری ياد گرفت شنا ياد گرفت مشقهاش رو خوش خط مينويسه ولی من كه با ادب و قربون صدقه بهش ميگم جامعه القرآن برو يا حتی وظايف روزانه مثل دست و رو شستن يا گاهی سفره انداختن رو انجام بده طفره ميره. وقتی از من و باباش دوره (منزل عمه يا مادربزرگش ) به حرف هيچكس گوش نميده . با غذا خوردن از بدو تولد مشكل داره با هزار تا بدبختی بهش غذا ميدم.چون من كارمندم گاهی كه به منزل عمه يا مادرم يا مادربزرگ پدری ميره همه شاكی هستن از رفتارش و اين من رو خيلی دلسرد ميكنه . نميدونم چكارش كنم. توی مدرسه هم خيلی سخت قوانين كلاس رو مي پذيرفت. هر روز حتما يا مدادش گم ميشد يا تراش يا پاک كن. اصلا انضباط براش معنی نداره. تهديد و تشويق هم هيچ تاثيری نداره بچه ای هست كه هيچ چيز براش اهميت نداره (محروميت .تشويق) كار خودش رو ميكنه. خيلی نگران آينده اش هستم. احساس بدبختی ميكنم چون نميتونم توی چارچوب قرارش بدم. اگر بخوام شخصيتش رو بشكونم و هرروز باهاش جنگ و بيحرمتی داشته باشم فردا كه بزرگ بشه زورش بيشتر بشه هم روش توی روم باز شده هم قوی شده از چيزی نمی ترسه نوبت اونه كه اذيتم كنه. اگر بخوام به حال خودش رها كنم باری به هرجهت ميشه .چند بار مشاور رفتم ميگه اين شخصيتش اينه .نبايد سعی كنی تغييرش بدی. يعنی چی؟ يعنی همينطور کنار بیام؟ احساس درماندگی ميكنم. اگر راهكار عملی و مشخصی داريد خواهش می كنم با صراحت بيان كنيد . لطف شما مستدام.


اطلاعات تکمیلی

سن 37 جنسیت زن شغل كارمند وضعیت تاهل متاهل
پاسخ مشاور

مشاور تربیتی کودک و نوجوان

سلام خدمت شما
در سن هشت سالگی ، بچه ها قانون پذیری را یاد میگیرند . لازم هست که از قوانین پیروی کنند.و باز لازم هست که پدر و مادر از شیوه ی فرزند پروریِ مقتدرانه استفاده کنند.این شیوه بیان میکنه که قوانین،کوتاه،صریح،روشن و ساده برای کودک بیان میشه.حتی قوانین را با کمک کودک میتوان وضع کرد.خیلی روشن به کودک میگوییم که اگر فلان کار را انجام دادی چه تشویق و عاقبت خوبی در انتظار تو خواهد بود.و باز خیلی روشن و واضح میگوییم که اگر از قوانین سرپیچی کردی چه تنبیهی برایت درنظر خواهیم داشت.بگذارید مثال واضح بزنم تا بهتر متوجه شوید:
مثلا با کمک کودک قانونی را وضع میکنیم که بطور مثال از ساعت 3 تا شش عصر فرصت داری که مشقت را بنویسی.از خود کودک میپرسیم چقدر طول خواهد کشید تا مثلا سه تا مشق را تمام کنی و خودش میگوید من هر ساعت یک تکلیف را تمام خواهم کرد.من هم میگویم باشه.خیلی خوب
اگر مشقت را نوشتی که قول میدم یکساعت با یکدیگر بازی منچ یا مارپله بازی کنیم.این جایزه مشق نوشتن تو خواهد بود.اگر سرساعت تمام نکردی علاوه بر اینکه دفتر مشقت جمع میشه و فردا باید بدون مشق بری مدرسه،مثلا اجازه دیدن کارتون را هم نداری.خیلی واضح و روشن قوانین را مشخص میکنیم براش.در طی نوشتن مشق مدام تشویقش میکنیم.که آفرین.منکه میدونم پسرم به موقع مشقشو تمام میکنه.منکه میدونم پسرم سر برنامه ریزی که خودش کرده هست...آفرین..تو عالی هستی و از این قبیل صحبتها
ولی
حق نق زدن و غر زدن را ندارم
فقط گاهی اگر ننوشت باز تنبیه و تشویقی که گذاشتم را یادآوری میکنم
و میگویم حق انتخاب با تو هست.
سر ساعت شش....بدون دعوا...بدون داد و بیداد...بدون کتک...قانون را اجرا میکنم.هرچقدر گریه کرد...هرچقدر خواست که تنبیه اجرا نشه،شما مقتدرانه سر حرف خودتون خواهید بود
مقتدر بودن یعنی جدی بودن و سر حرف و قانون بودن هست.نه به معنی خرد کردن شخصیت کودک .باز پیشنهادم این هست که یا در کلاسهای فرزند پروری شرکت کنید یا با یک مشاور کودک از نزدیک صحبت بفرمایید.چون یاد دادن شیوه ی فرزند پروری مقتدرانه در چند خط نوشته امکان پذیر نیست

تجربه شما

login captcha

سلام مجدد

اولا من در صحبتهام گفتم که سعی کنید بیشتر از تشویق مخصوصا تشویق کلامی استفاده کنید. پس مبنای کار بر روی تشویق هست. سعی کنید با تشویق کمک کنید تا کودکتون انگیزه ی لازم برای رسیدن به اهدافش را پیدا کنه و بتونه به هدف برسه . با استفاده از تشویق سعی میکنیم در 70- 80% از مواقع به هدف لازم برسیم. پس محرومیت نهایتا برای 20% از مواقع بایستی استفاده بشه نه همیشه! این خیلی مهمه!

برای محروم کردن بچه تون باید خلاق باشید. بهتر هست اولین خواسته ی فرزندتون، هرچه که هست را همون را انجام ندهید. مثلا اولین خواسته اش دیدن کارتون باب اسفنجی هست. دقیقا از همون محرومش میکنید. اگر خواسته ای خیلی دور و بعید براش باشه، قدرت تنبیه کم میشه. بهتر هست خواسته ای نزدیک و دست یافتنی باشه تا قدرت بیشتری داشته باشه. با این حال یک نسخه ی آماده برای همه ی کودکان نمیشه داد. هرکودک قلق خاصی داره که پدر و مادر بهتر میدونند که چطور و از چه راهی فرزندشون نتیجه ی بهتری خواهد گرفت. باز پیشنهادم اینه که از نزدیک و حضوری با مشاور کودک صحبت کنید.


سلام ممنون از اینکه پاسخگو بودید.سعی میکنم کاملا رعایت کنم .ولی مشکلم اینه که معمولا محروم کردن خیلی جواب نمیده.مثلا چون خیلی اسباب بازیهاشو خراب میکرد ما طی دو سال گذشته دو تا از کادوهای تولدش رو که خیلی هم دوست داشت اصلا براش باز نکردیم. در میزان خرابکاریش هیچ تغییر مثبتی ایجاد نشد یا مثلا خیلی عاشق ماشین شارژی های بزرگ(که بتونه سوارش بشه)هست بهش گفتیم ده تا سوره کوچیک حفظ کنه که یاد بگیره برای خواستش تلاش کنه .الان دو ساله که مدام توی آرزوهاش به ماشین شارژی اشاره میکنه ولی تلاشی برای بدست آوردنش نمیکنه.حالا بازهم بنظرتون همون روش جواب میده؟؟؟

پرسش ها و پاسخ های مشابه

مقاومت شریان رحمی در غربالگری دوم

پاسخ با سلام معمولا در افزايش مقاومت عروق رحمی آسپرين برای پيشگیری می دهند كه در طول بارداری دچار عوارض نشويد وگرنه الان مشكلی نيست

مقاومت کودک ۴ ساله در برابر خواب

پاسخ دوست عزيز سلامابتدا بايد عرض كنم كه ريتم خواب كودک با ما كاملا متفاوت است و از آنجايی كه كودكان اين گروه سنی علاقه فراوانی به بازی دارند توصيه ميكنم ساعت خواب روزانه كودک را منظم كنيد يعنی صبحها زودتر...

بیماری مقاومت به هورمون acth

پاسخ بیماری تخصصی هست و حتما طبق دستور متخصص باید عمل شود

مقاومت برای نخوابیدن و لجبازی مداوم کودک

پاسخ بانوی عزیز و همراه خوب نی نی سایت سلام، ممنون از پیامتون. درباره موضوعی که مطرح کردید اگر مسائل جسمانی و مغزی کودک کاملا سالم باشه و مساله ای در اون حوزه وجود نداشته باشه بچه ها عموما به دو دلیل بد رف...