همسرم من را فقط شریک جنسی خود میداند

سلام. من ۹ ساله که ازدواج کردم دوتا بچه دارم خودم ۳۴ سالمه و شوهر ۴۱ سال اخلاق شوهرم یه جوریه که تا زمانی که همه چی خوبه اینم خوبه اما همچین که کوچکترین اتفاقی بیوفته فوری عصبی میشه حتی اگر بچم یه لیوان آب بریزه زود عصبانی میشه خیلیم بد مهمون یا هرکسم باشه فرقی نداره ولی مثلا اگر از خانواده من باشه خیلی توهم میره و به زور حتی جوابمو میده با اینکه خانواده من همیشه بهش احترام میزارن و هوامونو دارند ولی کلا هرکی بیاد حالش گرفته میشه ولی حداقل به من اخم و تخم نمیکنه وقتی مریض میشم عصبانی میشه انگار من آدم آهنیم خیلیم کم پیش میاد مریض بشم حتی الان که یه مشکلاتیم توی مفاصلم دارم بهش نمیگم چون اگرم بگم فرقی نداره مگر اینکه خودم بگم بریم دکتر که اونم چون میدونم حوصله نداره هیچی نمیگم بچه هامم کوچیکند توی این شهرم غریبم جای زیادی رو بلد نیستم که خودم بتونم از پس کارهام بربیام کلا فکر میکنم اون فقط منو به خاطر رابطه جنسی میخواد و به جز این هیچ ارزشی براش ندارم روزهایی که میدونه شبش رابطه میخواد اخلاقش یه جوره روزهایی که نمیخواد یه جوره دیگه سرد میشه حتی براش مهم نیست که شب پیشش بخوابم یا نخوابم همش میگه اصل همینه ولی واقعا من دلم میشکنه نمیخوام اینطور باشه خیلی دوستش داشتم ولی الان هرروز دارم نسبت بهش سردتر میشم خیلیم باهاش حرف زدم فایده نداره مشاوره هم نمیره اصلا. اینقدر این مدت توی کتاب و سایتهای روانشناسی تحقیق کردم و هرکاری که کردم باز انگار اون فقط همین قضیه براش از همه چی مهمتره وقتهایی که زیادی گرم میشه میدونم که چرا حالم ازش بهم میخوره اما به روم نمیارم وقتهاییم که سرد میشه میدونم که چرا ازش متنفر میشم حتی شبهایی که رابطه نمیخواد یا من پریودم میگه برو پیش بچه ها بخواب که نترسند یا خودش میره من خیلی بهم برمیخوره میگم یعنی تو منو فقط به خاطر همین میخوای میگه نه ولی اصلشه الانم دیگه تحملم تمام شده اگر میشد ازش طلاق میگرفتم ولی نمیشه حالا میخوام اتاقمو ازش کلا جدا کنم برم توی اتاق بچه هام البته میزارم که رابطه داشته باشه ولی دیگه نمیتونم تحملش کنم واقعادلم شکسته به نظرشما این کارم درسته ممکنه به خودش بیاد رفتارشو درست کنه و منو شریک زندگیش بدونه نه فقط شریک جنسیش