اعتیاد همسر به متادون و مشکلات در زندگی مشترک

سلام دوست عزيز ممنونم كه ما رو انتخاب كردين
دوست عزيز اعتياد يه مشكل نابود كننده و جداً خانمان سوز هست. مشكلاتی كه به طبع اعتياد به وجود مياد درگيری ها و مشكلات خيلی زيادی رو برای خود معتاد و خانواده معتاد به وجود مياره. 
در مورد اين كيس شما توضيحاتی در مورد روابط و اقداماتی كه جهت كمک به ترک همسرتون انجام دادين، رو توضيح ندادين، با اين حال اعتياد مجوزی برای همسر آزاری، ضرب و شتم، خيانت و غيره نيست. در واقع شما علاوه بر معضل اعتياد با مشكلات شديد ديگه ای هم مواجه هستيد كه در شأن يك انسان نيست. تو اين شرايط بحرانی، خواست همسرتون مبنی بر بچه دار شدن هيچ منطقی نيست. اينكه ميفرمايين همسرتون بعد از اينكه دست روی شما بلند ميكنن، حالت پشيمانی بهشون دست ميده، باز هم منطقی نيست. وقتی فردی از موضوعی پشيمان ميشه سعی ميكنه ديگه تكرارش نكنه، در مورد شرايط شما همسرتون دارند به اين قضيه هم عادت ميكنن. چون رفته رفته امكان تشديد اعتياد در ايشون وجود داره(اقدامی به ترک نميكنن) پس امكان افزايش اين رفتارشون هم وجود داره. 
در مورد موضوع اسكيرين شات و سايره... ، اگر ايشون به تازگی دارن اين كار رو انجام ميدن؛ به دليل كاهش قوای جنسيشون هست، ايشون به عنوان يک مرد نميتونن با اين موضوع به راحتی كنار بيان، به همين خاطر سعی در برقراری ارتباط با ديگران ميكنن تا به خودشون ثابت كنن مشكل جنسی ندارن.
يك سوال؟ به نظر شما اگه شما با شرايط موجود بچه دار بشين، آينده بچه شما چطور خواهد بود؟؟!!!
من از نوشته هاتون حس ميكنم شما تو جبهه دفاع و سردر گمی ايستادين و فقط دارين با راهكارهايی كه شما رو ضعيف و ناتوان تر جلوه ميده فقط از خودتون دفاع ميكننين، و خودتون و واقعيت رو پشت نقاب " بهش وابستم و دوستش دارم" پنهان كردين. انسان بايد در برخی موارد به خودش جرأت بده و با خودش رو راست باشه تا بتونه تصميمی منطقی داشته باشه. اگر شما از همسرتون كتک می خورين مطمئن باشين كه شما هم مقصر هستين. چون خودتون رو ضغيف و وابسته جلوه دادين و همسرتون اين رو ميدونن و از اين قضيه به نفع خودشون استفاده ميكنن. اگه خودتون يک مقدار حساب كتاب كنيد؛ به جواب سوالی كه از من پرسيدين ميرسين، به شرط اينكه خودتون رو تو دسته ضعيف ها نبينين، و به خودتون احترام بگذاريد و از خودتون بپرسيد" آيا اين زندگی و اين طرز رفتار ها در شأن من هست ؟ "