تفاوت و بی توجهی همسرم به احساساتم

سلام خدمت شما و ممنون از اينکه مشکل تان را با ما در ميان گذاشتيد،
ازدواج مثل يک اتومبيل است که دائم نيازمند توجه، سرويسکاری، تميزکاری و تعمير می باشد. در روابط زن و شوهری، اگر غفلت کنيم، يا عشقی پا نمی گيرد، يا اگر هست رشد نمی کند، و يا حتی همان عشق موجود هم تحليل می رود و جايش را به دوری و بيگانگی می دهد.
با توجه به عمر رابطه شما و همسرتان، از ابتدا قطعاً فاصله هايی بين تان بوده (که تا اندازه ای طبيعی است و بين هر دو فرد غريبه ای که می خواهند با هم زندگی کنند وجود دارد) و برای برطرف کردن شان کاری نکرده ايد.
اختلافات و تفاوت ها را بايد از راه گفتگو و تمرين از ميان برداشت، در غير اينصورت به خودی خود از بين نمی روند، بلکه رشد هم می کنند. بهتر است به خودتان و همسرتان برچسب های «شنيداری» و «لامسه ای» و ... نزنيد. چرا که اينطوری ناخودآگاه، خود را در موضع "من اينطوری آفريده شده ام و نمی توانم رفتارم را تغيير دهم، قرار می دهيد".
به جای اينکه اينقدر به تفاوت هايتان فکر کنيد، ببينيد چه چيزهای مشترک و نقاط قوتی در رابطه تان وجود دارد. زندگی، يک موهبت الهی در جهت يادگيری است. به فکر فرا گرفتن مهارت هايی باشيد که می تواند زندگی شما را خيلی بهتر کند. از همسرتان هم بخواهيد که در اين زمينه از خودش اشتياق نشان بدهد. چون اگر برای بهبود رابطه تان کاری نکنيد، به مرور زمان، عوامل فرساينده طبيعی، آن را کاملاً «پوسيده» و «زنگ زده» خواهد ساخت.
لذا می توانيد در کارگاه های آموزشی مهارت های زندگی يا کارگاه های مشابه که از طرف مراکز مشاوره قانونی برگزار می شوند، شرکت کنيد. منظورم اين است که محتوای کارگاه، علمی باشد و توسط افراد متخصص برگزار شود.
تشويق تان می کنم که به همراه همسر يا به تنهايی به روان شناس يا مشاور مراجعه بفرماييد و به جای بدبينی و نااميدی و منتظر اتفاقات بد ماندن، مستقيماً در جهت حل مسئله، فعاليتی را آغاز نماييد.
بسياری از مشکلات زندگی مشترک شما، با يادگيری برخی مهارت های زندگی قابل حل اند.
چون اطلاعات دقيقی از زندگی خودتان نداده ايد، تشخيص نوع مشکل موجود، راحت نیست. اما احتمالاً يک سر موضوع هم به رضايت شما از زندگی شخصی خودتان بر می گردد.
به اين سؤال ها فکر کنيد:
چه اهداف و آرزوهای شخصی در زندگی ام داشته ام؟
برای برآورده کردن آنها، چه کارهايی کرده ام؟
چقدر از زندگی شخصی خودم (روابطی که دارم، سلامتی ام، شغل، تحصيل، ... ) رضايت دارم؟
و از همه مهم تر ...
چه برنامه هايی برای بهتر کردن زندگی «شخصی» خودم دارم؟

گاهی ما از خودمان و زندگی شخصی خودمان کلافه ايم ، اما چون به آن آگاهی نداريم، ساير مسائل زندگی مانند مشکلات موجود در زندگی زناشويی برايمان خيلی بزرگ می شوند، انگاری که مسئله اصلی آنها هستند! 
منتظر شنيدن اخبار مربوط به کارهايی که در جهت بهبود اوضاع، کرده ايد هستم.
موفق باشيد.