تردید و دودلی برای انتخاب خواستگار

سلام

من 36 سالمه و مجرد هستم. یک ماه قبل پسر یکی از آشناها اومدند خونمون که منو ببینند اگر پسندیدند خواستگاری رسمی کنند. ایشون 39 ساله و مجرد هستند. کارمند فرودگاه هستند و از لحاظ مالی توانایی اداره زندگی در حدی که خودمون هستیم رو دارند.

حالا من توی تردید هستم به خاطر این مسائل:

1- برای آشنایی تشریف آوردند هیچی نیاوردند و دست خالی بودند ( درسته جلسه آشنایی بود ولی از نظر من باید گل یا شیرینی یا ... میاوردند) این باعث شد فکر کنم نکنه خسیس هستند

2- اصلاً حرف نمیزنند . من هرچی میگم یا میپرسم بدون فکر میگه باشه ( اصلاً از خودش نظر مخالف نشون نمیده تو هیچ موردی)

3- ازش خواستم اونم در مورد خواسته هاش بگه در مورد هواپیما و قطعاتش حرف زد 

4- سیگاری هستند و من بهشون گفتم آلرژی شدید به سیگار دارم و ایشون میگند بیرون از منزل سیگار میکشند ( البته توضیح دادم به هرحال بوی سیگار روی لباس شون میمونه و گفتم پدر خودم سیگاری هست و من میتونم از پدرم فاصله بگیرم ولی خب از شوهر که نمیشه فاصله گرفت ، هم حرف منو تأیید کرد هم نیشخند زد هم حرفی از ترک سیگار نزد)

5- کلاً دوبار همدیگرو دیدیم و بیشتر از این خانواده م اجازه نمیدن ارتباط داشته باشیم ولی بار دوم منو برد یه رستوران خوب ( متناقض با چیزی که در شماره یک گفتم و واقعاً نمیدونم شایدم خسیس نیست شایدم الان داره نقش بازی میکنه و ....)

6 - هیچ سراغی غیر دیدارمون ازم نمیگیره طوری که من یاد سریال برره میفتم که اونها به زمین خالی نگاه میکردند و میگفتند داریم کشاورزی میکنیم ، خانواده م ازم میخوان توی همین دو جلسه تصمیم بگیرم و هرچی توضیح میدم نمیشناسمش میگن سنت بالاست و ممکنه بچه دار نشی و ممکنه پسر نیاد بگیرتت و مجبور بشی زن یه آدم مطلقه بشی و ...

7- یک بار زنگ زدم که بهش بگم بیا همدیگرو ببینیم از لحنش خوشم نیومد. پشت تلفن بهم میگه ( بگو ) فکر کنم لحن و کلمه بگو برای اینجور موارد خصوصاً تو مراحل آشنایی درست نباشه و نشون میده ایشون آداب معاشرت ضعیفی داره

8- روزی که اومدن منو ببینند به من نه سلام کرد نه خداحافظی کرد در صورتی که با پدر و مادر و برادرم سلام و خداحافظی کرد ( ادعاش میشه خجالتیه ولی از نظر من اگر خجالتیه پس چرا تو خوردن خوراکی و چایی هیچ خجالتی نداشت و خیلی راحت هر چی بهش تعارف شد حتی به پیش دستی نمیذاشت و از ظرف برمیداشت و میخورد)

9- ایشون توی عروسی پسرخاله منم اومده بودند ( شهریور ماه) و جالبه صاحب مجلس ایشونو ندیده چون رفته یه گوشه نشسته و نه سلام کرده به میزبان نه چیزی.  همه میگن از خجالت و حجب و حیاشه ولی من میگم از بی ادبی اون آقاست و فرهنگش پایینه

10- سلیقه من آدمهای قد بلند و درشت اندام هستند با اینکه خودم ریز نقشم. این آقا نهایتاً 6 سانت از من بلندتر باشه و قدش شاید 166 باشه. وزنش هم از من کمتره.  راستش من نمیدونم شما خانم هستید یا آقا ولی باید با عرض شرمندگی و معذرت رک بگم من خیلی آدم پر شر و شور و گرمی هستم و بغلی هستم . یعنی بغل دوست دارم و حس میکنم برای این آقا من بزرگتر از بغلشم و هیچوقت نمیتونم به حس آرامش برسم. ( شایدم حس من اشتباهه)

خلاصه تنها چیزی که خانواده من بهش اهمیت دادند این بوده که ایشون کارمندِ جای آبرومنده ، درآمدش در حد خودمونه ، لیسانس داره ( منم لیسانس دارم و کارمند یه شرکت نیمه دولتی هستم) و اینکه ایشون و من هردومون مجرد هستیم.

هرچی اون موارد بالا رو توضیح میدم میگند من اشتباه میکنم. میخوام ازتون خواهش کنم بهم بگید اگر واقعاً اشتباه میکنم تجدید افکار کنم. توروخدا راهنماییم کنید. با خانواده م که نمیتونم مشورت کنم.