بیکاری و اعتیاد همسر

نام ارسال کننده محرمانه می باشد 73 بازدید

با سلام و خسته نباشید خدمت شما من ۲۶ سالمه و۶ ساله خونه دارم و یه پسر ۵ سالمه دارم شوهرم بخاطر خم نشدن زانوش(که در تصادف واسش مشکل شد) سر هر کاری نمیتونست بره اوایل زندگیمون با تاکسی کار میکرد تا اینکه ماه رمضون ۹۷ گفت نمیتونم کار کنم پای سالمم درد میکنه همش پاهاشو با پارچه میبست تا به همه ثابت کنه دردش زیاده. تا اینکه تاکسی که مال پدرشوهرم بود فروختش.. اما بعد اون کم کم دردش یادش رفتو چیزی ازش نگفت حالا علاوه بر اعتیادش به تریاک(که بهونه کرده بود واس درد پاش مصرف میکنه) بیکار هم شده بود منم نمیذاشت برم سره کار(کلاً محدودم میکنه حتی پیش مشاور هم نمیتونستم برم) زندگیمون با یارانه و یکم حقوق بهزیستی(که هیچوقت راستشو نگفت چقدره) میگذشت پارسال خونه رو فروخت که یه خونه ارزونتر بگیره و پول دستش بیاد. سی تومن موند باباش گفت ی تاکسی بگیر یا یه مغازه باز کن میگفت نه من هیچکاری نمیکنم پولو داد به یکی که ماهی هشتصد بهش بده حالا شاید با این مقدار زندگی سه نفرمون به زور بگذره اما اعتیاد و بیکاریش تأثیرات خیلی بدی رو پسرم میذاره هم اینکه پسرم خیلی احساس تنهایی میکنه و نیاز به خواهر یا برادر داره و من این وسط موندم چیکار کنم چه جوری شوهرمو قانع کنم که یه سرو سامونی به زندگیمون بده؟ همش ذهنم مشغول همین موضوعه دارم کلافه میشم نمیشه هم باهاش دوکلوم حرف حساب زد همش حاشا میکنه! پیش دوستانو آشناها هم خجالت میکشم از این وضع زندگیم!! بنظرتون چجوری بهش بفهمونم؟ اگه بازم حاشا کرد چیکار کنم برم؟ یابخاطر پسرم بمونم؟ در ضمن مصرفشم زیاده!

اطلاعات تکمیلی

سن ۲۶ جنسیت زن شغل خونه دار وضعیت تاهل متاهل
پاسخ مشاور

مشاور اعتیاد و خانواده

درود بر شما دوست گرامي
عزيزم همسر شما علاوه بر اعتياد بي مسوليتي و عدم تعهد نسبت به خودش و وضع زندگي و بيماري اش و خانواده داره.
اولين قدم براي تغيير اين وضع رفع و درمان اعتياده
كه ظاهرا همسرتون هنوز در مرحله انكاره و همكاري نميكنن براي تغيير.
بيماري و شرايط جسمي و روحي ايشون خانواده رو بيمار كرده.
اما بجز همسر شكا خود شما هم نسبت به اون زندگي و پسرتون مسوليت داريد.
اگر بخواييد دل به دل تصميمات اشتباه همسرتون بگذاريد اينده خودتون و پسرتون تباه شده.
پس بهتره حركت رو از خودتون شروع كنيد.
وضع فعلي رو نپذيريد
همسرتون رو تحت فشار بزاريد
نسبت به مواردي كه به ضرر زندگي شما و سلامتي روح و روان خودتون و پسرتون هست اعتراض كنيد.
سعي كنيد از خانواده همسرتون از كسي كه همسرتون ازش حرف شنوي داره كمك بگيريد تا همسرتون به درمان اعتياد اقدام كنن.
اما اگر ايشون تن پروري رو ترجيح دادن و براي بي تعهدي توجيهات خود را داشتند بهتره تصميم ديگري بگيريد كه شرايط رو كمي تغيير بده.

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید
login captcha