عشق در دوران پشت کنکوری

سلام
عرض ادب و خسته نباشید
من یه پسر پشت کنکوری ام که برای بار دوم قرار کنکور بدم ، تا الان که 5 فروردینه تقریبا هیچی نخوندم و اون چیزی که در مورد من تصور میشه اینه که قراره کنکور امسال پزشکی قبول شم...
بهمن ماه بود که در یه فروم دانش آموزی سرکار خانمی بهم پیام داد و خواست که کمکم کنه که بتونم درس بخونم ، خب من از ابتدا به ایشون علاقه مند شدم و رفته رفته این رابطه عمیق تر شد که بعد از حدود دو هفته بهشون گفتم که حسم بیشتر از دوتا دوست اجتماعیه بهشون... ( اینم بگم که علی رغم اتمسفر هایی که وجود داشت ، من تا الان ترجیح دادم وارد هیچ رابطه ای با جنس مخالف نشم و خوب اعتقاد دارم این یه سبک احترام به همسر آیندمه...) و ما به هم به شدت علاقه مند شدیم...
ما به لحاظ اعتقادی کاملا شبیه همیم ، ولی خوب موضاعاتی هست که احساس میکنم باید با کسی درموردشون مشورت کنم...
1_ اینکه اگر من به هر دلیلی امسال پزشکی قبول نشم ، این امکان که ما بتونیم با هم ازدواج کنیم به هیچ وجه وجود نداره ، چونکه خونواده ( دختر مورد علاقم ) در ریت مالی بالاتری از ما قرار دارن و قبل از رسمی کردن رابطمون ، باید یه دستی به سر و روی خونمون بکشم ، و اینکه ایشون در خونواده تقریبا مرفه بزرگ شده و در رویاهاش خونه 400 متری پرورونده ، حال اینکه من شاید واسه آغاز زندگیمون شرایط طوری رغم بخوره که در یه خونه اجاره ای بخوام شروع کنم... ( البته خود دختر میگه من میتونم با این مورد کاملا کنار  بیام ولی خونوادم نه...)
2_ اینکه دختر مورد علاقم فوق العاده بچه دوست داره ولی من اصلا حسی به بچه ندارم ، خیلی صریح دلیلش اینه که حس میکنم بعد از به دنیا اومدن بچه ، همسر در اولویت دوم قرار میگیره و خیلی از جنبه های زندگی تحت تاثیر قرار میگیره...
نظر دختر اینه که من به مرور به بچه علاقه مند میشم ولی خوب من اصلا این طوری فک نمی کنم...
3_ اینکه دختر دوست داره بره سرکار ، ولی من ترجیح میدم همسرم خونه دار باشه
4_ ما خیلی سر بسته در مورد روابط جنسی صحبت کردیم ، من حس میکنم خودم به شدت گرم مزاجم ولی گویا ایشون سردن ( اینو از صحبتاشون متوجه شدم ، یه نوع ترس دارن از این رابطه ، و البته اینکه تا حالا بهش فکرم نکردن و نهایت افکارشون به در آغوش همسر خوابیدن ختم شده ، حال اینکه در افکار بسیاری مرد ها رابطه جنسی بعد از این به اصطلاح معاشقه مهمه!)
این موضوع میتونه در آینده مشکل ساز بشه ؟ یا به مرور این حس در من کمتر میشه یا در ایشون به وجود میاد؟

از طرفی من واقعا دوست ندارم شخصی رو که در آینده باهاش ازدواج میکنم ، مجبور به چیزی بودن یا شدن بکنم ، یا به انجام یا عدم انجام کاری که دوست نداره یا داره ترغیبش کنم...
 دوست دارم دختری رو که وارد زندگیم میکنم ، از زندگی قبلیش خوشبخت تر کنم...
ما توی دوتا شهر دور از هم زندگی میکنیم و من حس میکنم با یه دختر فوق العاده و نجیب در ارتباطم ، ولی خوب این موضوع ها نگرانم میکنه...
با تمام این تفاسیر ، ممنون میشم نظر روان شناسانتونو در مورد ادامه این رابطه بدونم
قبلا از توجه و پاسختون سپاسگزارم🌹