نی نی سایت: بعضی‌ها که نسبت به طعم گس و تلخ قهوه حساس‌ترند، قهوه را بیشتر دوست دارند. ظاهرا تلخی آژیر خطر بدن را روشن می‌کند که چیزی سمی یا خطرناک است.
به عبارت دیگر هیچکس نباید طعم قهوه را دوست داشته باشد که با توجه به انواع دانه‌ها، طعم‌های متنوعی دارند اما همیشه ته‌مزه تندی را دارند.
با این حال بعضی افراد یاد گرفته‌اند که غرایز طبیعی را پس زده و چیزهای جدید و حتی مغایر با غریزه را تجربه کنند و محققان علت این موضوع را درک کرده‌اند: افرادی که حساسیت بیشتری نسبت به طعم تلخی دارند، حتی بیش از دیگران قهوه را دوست دارند.
محققان می‌گویند کل این معما زیر سر پیچ و تاب‌های ژن‌هاست: همه ما یاد گرفته‌ایم که قهوه باعث نشاط می‌شود و همین یافته را نسل به نسل به هم انتقال داده‌ایم.
سرپرست این مطالعه، دکتر کورنلیس از دانشگاه فاینبرگ می‌گوید: «شما توقع دارید کسانی که به طعم تلخی کافئین حساس هستند، تمایل کمتری نسبت به قهوه داشته باشند. اما نتایج عکس مطالعه ما نشان می‌دهد دوستداران قهوه با درک خاصیت آن، که یک نوشیدنی محرک است، توانسته‌اند طعم یا توانایی شناسایی کافئین را به دست بیاورند».
به عبارت دیگر، افرادی که توانایی بیشتری برای درک تلخی قهوه، خصوصا طعم متفاوت تلخی کافئین دارند، یاد گرفته‌اند این طعم را با احساسات خوب مرتبط بدانند.
«طعم» برای چندین دهه مورد مطالعه بوده اما هنوز نقاط تاریکی در این حوزه وجود دارد و محققان هیچ ایده‌ای ندارند که چرا ما به بعضی از طعم‌ها واکنش نشان می‌دهیم.
بر اساس این مطالعه که با حضور 400 هزار مرد و زن انگلیسی انجام شده، احتمالا افرادی که طعم تلخی را بهتر و بیشتر و از طریق ژن‌هایمان درک می‌کنند، قهوه را به چای ترجیح می‌دهند.
البته این موضوع جهانی نیست؛ بسیاری از افرادی که به تلخی آب انرژی‌زا (حاوی عصاره گنه گنه) و همینطور طعم جوانه‌ها و بروکلی حساسند، از قهوه خوش‌شان نمی‌آید!
منبع: DailyMail
