نی نی سایت: کرم‌های نخی یا همان کرمک‌ها در محیط اطراف ما به فراوانی وجود دارند و بچه‌ها را که برای ارضای حس کنجکاوی‌شان دست به هر چیزی می‌زنند، بیشتر آلوده می‌کند. اما در این میان بی‌قراری بچه و احساس خارش او در اثرفعالیت کرم‌ها ممکن است کمی شما را نگران کند. ما هم به سراغ دکتر فرزانه معتمد، متخصص کودکان و نورادان و فوق‌تخصص گوارش و کبد، رفتیم و از او درباره آلودگی بچه‌ها به این کرم‌ها پرسیدیم.
دکتر معتمد درباره کرم‌های نخی و نحوه آلوده کردن آنها می‌گوید: کرم‌های نخی بیشتر از طریق آلودگی آب، غذا و خاک به بدن منتقل می‌شوند. خیلی از این کرم‌ها ممکن است در بدن حیوانات دیگر زندگی کنند و تخم‌شان در مدفوع آنها دفع شود و غذایی را آلوده کند. برای مثال مصرف سبزیجاتی مانند کاهو یا میوه‌های که با خاک آلوده در تماس بوده‌اند، ممکن است آلودگی‌های انگلی ایجاد کند.
ابتلا به کرمک یا کرم‌های نخی معمولا از سنین 4 سالگی تا سنین بالا‌تر شایع است چون بچه‌ها در این سن شیر مادر نمی‌خورند. شیر مادر بر خیلی از کرم‌ها و انگل‌ها و میکروب‌ها اثر حفاظتی دارد. به علاوه در این سن بچه‌ها بیشتر با لوازم مختلف و اسباب‌بازی‌ها بازی می‌کنند و همین ممکن است دست‌شان را آلوده کند.
کرم‌های آسکاریس و اُکسیور از جمله کرم‌های نخی هستند که دکتر معتمد درباره آنها توضیح می‌دهد: کرم‌های آسکاریس‌بزرگتر و شبیه کرم‌های خاکی‌اند و می‌توانند در روده باریک تجمع پیدا کنند و باعث سوء‌جذب شوند. اما کرم‌های اُکسیور یا کرمک‌ها بیشتر در انتهای روده یعنی در روده بزرگ زندگی می‌کنند و شب‌ها برای تخم‌گذاری بیرون آمده و دور مقعد جمع می‌شوند. همین موضوع باعث خارش، سوزش و قرمزی دور مقعد می‌شود که در دختر بچه‌ها حتی ممکن است باعث عفونت ادراری شود. کرم‌های اُکسیور سوء جذب و اختلال در رشد ایجاد نمی‌کنند چون در آخر روده هستند و تاثیری روی سیستم جذب نمی‌گذارند.
اُکسیور یا کرمک، سوء جذب و اختلال رشد ایجاد نمی‌کند و علائم آن موضعی است. این کرمک بیشتر باعث خارش، سوزش و مشکلات التهابی در ناحیه اطراف مقعد می‌شود و معمولا دل‌درد ایجاد نمی‌کند. اما کرم آسکاریس در کودکان به شدت دل‌درد ایجاد می‌کند و باعث سوء‌جذب، ناراحتی‌های شکمی و دل‌درد می‌شود. همچنین امکان دارد کرم‌های آسکاریس به‌قدری زیاد شده و دور هم جمع شوند که باعث انسداد روده در کودک شوند و درد‌های شدید شکمی ایجاد کنند.
کرمک‌ها می‌توانند زمینه بروز عفونت را ایجاد کنند چون ناحیه آلوده به این کرمک‌ها ملتهب است و قارچ یا باکتری می‌تواند به آن اضافه شود. همچنین در دختر بچه‌ها به دلیل نزدیک بودن مقعد به سیستم تناسلی، ممکن است همه این عوامل باعث ایجاد عفونت ادراری شوند.
کرم‌های نخی یا کرمک‌ها ممکن است از یک الی چند ماه تا دو سال در روده زندگی کنند. این کرم‌ها به‌طور مرتب تخم‌گذاری می‌کنند و کرم‌های جدید جایگزین می‌شوند، بنابر‌این ممکن است کودک مدتی طولانی به این بیماری مبتلا باشد و افراد دیگر را هم مبتلا کند.
دکتر معتمد با اشاره به مسری بودن این کرمک می‌گوید: برای پیشگیری از این بیماری بچه‌ها باید کمتر با هم تماس نزدیک داشته باشند. همچنین اسباب‌بازی‌های کودکان باید شخصی باشد و همه بچه‌ها یک اسباب‌بازی را دست به دست نچرخانند. چون همین موضوع می‌تواند باعث سرایت کرمک به بقیه بچه‌ها شود. در نتیجه اگر در مهد کودک‌ها وسایل کودکان شخصی باشد، همه بچه‌ها را در یک رختخواب با هم نخوابانند، کودک هنگام بیرون آمدن از دستشویی دستانش را کاملا بشوید، مربی مهد کودک یا فردی هم که بچه‌را می‌شوید دستانش را خوب بشوید و همه بهداشت فردی را رعایت کنند، مشکلی پیش نمی‌آید.
این کرمک‌ها با درمان دارویی از بین می‌روند اما همه افراد خانواده باید از این دارو‌ها استفاده کنند. به همین دلیل برای درمان کودک مبتلا به کرمک، باید سایر اعضای خانواده او هم تحت درمان قرار بگیرند. همچنین لباس‌های زیر کودک کاملا دور ریخته شود و همه ملافه‌ها جوشانده شود چون این کرم‌ها لا‌به‌لای آنها هستند. بنابر‌این رعایت همه این موارد ضروری است.
این متخصص کودکان و نوزادان، با اشاره به درمان دارویی این بیماری می‌گوید: داروی تجویز شده کرم‌های بالغ و ماده را از بین می‌برد اما چون تخم‌های موجود در مقعد به کرم تبدیل می‌شوند، بعد از یک تا دو هفته درمان باید دوباره تکرار شود. در مواردی هم که کودک در اثر فعالیت کرم‌های آسکاریس و دچار انسداد روده شود، باید تحت عمل جراحی قرار بگیرد.
