سندروم آشیانه خالی چیست؟ علائم و راه درمان آن
تا حالا حس کردی بعد از رفتن بچه‌هات از خونه، انگار همه چیز یه‌دفعه خالی شده؟ صبح که بیدار می‌شی، خونه ساکته، سفره صبحونه دونفره شده و حتی دیگه صدای بحثای کوچیک هم نیست. این حالت رو بهش می‌گن سندروم آشیانه خالی. اگه بچه‌هات کم‌کم مستقل شدن، ازدواج کردن یا رفتن دنبال زندگی خودشون و تو حس می‌کنی یه جور خلا توی خونه و حتی دلت به‌وجود اومده، پس لازمه بدونی با چی طرفی و چطور باید باهاش کنار بیای.
سندروم آشیانه خالی یعنی چی؟
سندروم آشیانه خالی یا همون حس تنهایی بعد از رفتن بچه‌ها، یه واکنش طبیعیه که خیلی از پدر و مادرها بعد از مستقل شدن فرزندانشون تجربه می‌کنن. مخصوصاً وقتی سال‌ها وقت و انرژی خودشونو صرف بزرگ کردن بچه‌ها کرده باشن، یهو که اون صداها و رفت‌و‌آمدها قطع می‌شه، یه خلا بزرگ احساس می‌کنن. در واقع، این سندروم یعنی همون دلتنگی، غم، بی‌حوصلگی و حتی گاهی افسردگی که با خالی شدن خونه همراه می‌شه.
چه افرادی بیشتر دچار سندروم آشیانه خالی می‌شن؟
- مادرهایی که وقت زیادی برای بچه‌ها گذاشتن و هویت خودشونو در مادر بودن تعریف کردن.
- والدینی که فقط یک فرزند داشتن.
- خانواده‌هایی که ارتباط عاطفی نزدیکی با فرزندشون داشتن.
- پدر و مادرهایی که فرزندانشون برای کار یا تحصیل مهاجرت می‌کنن.
علائم سندروم آشیانه خالی
یادت باشه این یه وضعیت جدیه و اگه این علائم سندروم آشیانه خالی رو داری بهتره یه فکری براش بکنی:
- احساس غم و دلتنگی مداوم
- بی‌حوصلگی یا نداشتن انگیزه برای انجام کارها
- احساس پوچی و بی‌هدفی
- گریه‌های بی‌دلیل
- بی‌خوابی یا پرخوابی
- سرد شدن رابطه با همسر
- فکر دائم به گذشته یا نگرانی شدید از آینده‌ی فرزند
چرا باید سندروم آشیانه خالی رو جدی بگیریم؟
اگه این حس طولانی بشه، می‌تونه منجر به افسردگی شدید، انزوا، سرد شدن روابط خانوادگی و حتی بروز بیماری‌های جسمی بشه. برای همین لازمه به موقع بفهمیم چه اتفاقی داره می‌افته و بدونیم راه‌های درمان سندروم آشیانه خالی چیه.
راه‌های درمان سندروم آشیانه خالی
- نقش جدید برای خودت تعریف کن
یکی از راه‌های درمان سندروم آشیانه خالی اینه که با مستقل شدن بچه‌هات، وقتشه بری دنبال خودت. اون کاری که همیشه دوست داشتی ولی وقت نمی‌کردی، حالا بهترین فرصته. ممکنه نقاشی باشه، کلاس زبان، ورزش یا حتی کار داوطلبانه.
- با بچه‌ها در ارتباط بمون، ولی وابسته نباش
ارتباط با بچه‌هات قطع نشه، ولی اون حس کنترل‌گر رو کم کن. بذار بدونن کنارشونی، ولی نذار دلتنگی باعث بشه مدام بهشون زنگ بزنی یا براشون محدودیت ایجاد کنی.
- به رابطه با همسرت رسیدگی کن
خیلی وقتا بعد از رفتن بچه‌ها، رابطه زن و شوهر یهو سرد می‌شه چون همه‌ی تمرکز سال‌ها روی بچه‌ها بوده. حالا وقتشه دوباره دو نفره بودن رو تمرین کنین. با هم فیلم ببینید، پیاده‌روی برید یا حتی یه سفر کوچیک دوتایی.
- شبکه اجتماعی جدید بساز
یکی دیگر از راه‌های درمان سندروم آشیانه خالی، ارتباط با دوستان و آدمای جدید که باعث می‌شه از اون فضای خلا بیای بیرون. اگه تا حالا تو گروه یا جمع خاصی نبودی، حالا وقتشه عضو بشی. با آدمای هم‌سن‌وسال خودت حرف بزن، بخند، معاشرت کن.
- از مشاور کمک بگیر
اگه دیدی تنهایی از پسش برنمیای، از یه مشاور کمک بگیر. بعضی وقتا فقط حرف زدن با یه نفر که بدون قضاوت گوش بده، حال آدمو خیلی خوب می‌کنه.
اشتباهاتی که در هنگام سندروم آشینانه خالی نباید انجام بدی
- تمام وقتت رو صرف نگرانی برای بچه‌ها نکنی: اونا دارن مسیر خودشونو می‌رن. دل‌نگرانیشون رو داشته باش، ولی بذار خودشون زندگی کنن.
- خودتو از بقیه جدا نکن: تو هنوز یه آدم مهم، دوست‌داشتنی و باارزشی. توی جمع باش، حتی اگه دلت نمی‌خواد.
- نگوی که دیگه زندگیم تموم شده: نه عزیزم، یه مرحله تموم شده، نه همه‌ی زندگی. تازه وقتشه خودتو بهتر بشناسی و لذت ببری از زمانی که در اختیارته.
به جای اینکه به رفتن بچه‌هات به چشم تنهایی نگاه کنی، بهش بگو فرصت تازه برای خودم. الان وقتشه آروم بشینی، یه چای برای خودت بریزی، موسیقی موردعلاقه‌تو بذاری و بگی، خب، حالا من می‌خوام چیکار کنم؟
کلام‌آخر
سندروم آشیانه خالی یه حس واقعیه، نه یه بهونه یا احساس بی‌خودی. خیلی از پدر و مادرها اون رو تجربه می‌کنن و خیلی‌ها هم باهاش کنار اومدن و ازش عبور کردن. پس تو هم می‌تونی. اگه علائم این سندروم رو تو خودت دیدی، بدون که تنها نیستی و کلی راه برای بهتر شدن هست. فقط کافیه بخوای، قدم برداری و به خودت فرصت بدی.
از مطالب مجله استفاده کردم تشکر ممنون خیلی خوب و کار گشا بود