آب زیاد بنوشید:
نوشیدن یک لیوان آب یکی از بهترین درمان‌های خانگی برای خشکی است. حداقل هشت لیوان آب در روز بنوشید. می‌توانید تکه‌های کوچک یخ را هم بمکید. اجازه دهید آن‌ها به آرامی در دهان ذوب شوند زیرا می‌تواند باعث شود برای مدت طولانی‌تری احساس هیدراته شدن داشته باشید. در نهایت از آنجایی که خشکی دهان می‌تواند بلع غذا را مشکل کند جرعه‌هایی از آب را بین لقمه‌ها بنوشید تا غذایتان راحت‌تر هضم شود.
دارو‌های خود را تنظیم کنید:
دارو‌های افسردگی و اضطراب همراه با دارو‌هایی که برای درمان فشار خون بالا استفاده می‌شوند باعث خشکی دهان خواهند شد. آنتی هیستأمین‌ها برای آلرژی‌ها و ضد احتقان‌ها برای سرفه و سرماخوردگی نیز مقصران رایج هستند. با پزشک خود در مورد اینکه آیا چیزی که مصرف می‌کنید صحبت کنید. آن‌ها ممکن است بتوانند داروی متفاوتی را جایگزین کنند یا دوز مصرفی شما را تنظیم کنند. در همین حال مصرف دارو در طول روز به جای شب می‌تواند کمتر دهان شما را خشک کند. همانطور که مصرف چندین دوز کوچکتر به جای یک دوز بزرگ می‌تواند باعث خشکی کمتری شود. فقط قبل از هر گونه تغییر حتماً با پزشک خود مشورت کنید.
از مرطوب‌کننده دهان استفاده کنید:
اسپری‌های خوراکی بدون نسخه مانند جایگزین‌های بزاق عمل می‌کنند و نوید می‌دهند که دهان شما را هیدراته نگه می‌دارند. زیستوم حاوی روغن زیتون و روغن جعفری است که دهان شما را مرطوب می‌کند. در صورت نیاز یک یا دو اسپریتز را روی مناطق خشک بمالید. بسیاری از افراد مبتلا به خشکی دهان قرمزی و التهاب روی زبان خود دارند بنابراین ممکن است این امر به کاهش تورم و تحریک کمک کند.
آدامس بدون قند بجوید:
افرادی که حداقل شش بار در روز به مدت ۱۰ دقیقه آدامس می‌جویدند نسبت به سایر افراد کمتر دچار خشکی دهان نخواهند شد. همچنین افرادی که دهان خشک دارند بیشتر مستعد پوسیدگی هستند. بزاق غذا و باکتری‌های روی دندان‌های شما را می‌شوید بنابراین اگر بزاق کافی نداشته باشید باکتری‌ها راکد می‌شوند و منجر به پوسیدگی خواهند شد. طعم نعناع برون‌داد بزاق را نیز افزایش می‌دهد.
آبنبات بمیکید:
بسیاری از آدامس‌ها و قرص‌های بدون قند حاوی محصول ضد پوسیدگی زایلیتول هستند. برخی افراد با مصرف زیاد این ماده دچار گاز معده، نفخ یا اسهال می‌شوند. اگر ناراحتی دستگاه گوارش دارید آن‌ها را مصرف نکنید.
از بالم لب استفاده کنید:
لب‌های ترک خورده باعث درد و سوزش شدید می‌شوند. از این رو استفاده از بالم لب و مرطوب کننده مختص لب‌ها بسیار کارایی دارد.
از مسواک و خمیردندان مناسب استفاده کنید:
نخ دندان را روی لایه دندان بکشید و حداقل دو بار در روز به مدت دو دقیقه کامل مسواک بزنید. اما برخی از خمیردندان‌ها نسبت به سایرین برای خشکی دهان بهتر هستند. از سوی دیگر از خمیردندان‌های سفید کننده و خمیردندان‌های نعناع با طعم قوی که همگی ساینده هستند صرف نظر کنید.
از دهانشویه استفاده کنید:
دهانشویه‌های مرطوب‌کننده می‌توانند به دفع دهان پنبه‌ای کمک کنند.
رژیم غذایی خود را اصلاح کنید:
اگرچه هیچ غذایی وجود ندارد که خشکی دهان را بهبود بخشد اما به خودی خود محدود کردن شیرینی‌های چسبنده از آنجایی که مستعد پوسیدگی هستید هوشمندانه است. از آنجایی که دهان خشک راحت‌تر تحریک می‌شود ممکن است بخواهید هر چیزی که تند، شور، اسیدی، ترد یا سخت جویدن است را کنار بگذارید.
از طریق بینی نفس بکشید:
اگر از طریق دهان نفس بکشید بیشتر در معرض خطر خشکی دهان هستید. تنفس دهانی می‌تواند نشان دهنده آپنه خواب یا مشکل بینی یا سینوسی مانند انحراف تیغه بینی باشد. به یک متخخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید تا بفهمید چرا از طریق دهان نفس می‌کشید. اگر اغلب صبح‌ها با دهان خشک از خواب بیدار می‌شوید اما در طول روز خشکی دهان را تجربه نمی‌کنید نگران نباشید.
چه چیزی باعث خشکی دهان می‌شود؟
اگر خشکی دهان دارید مهم ترین چیز این است که علت آن را بفهمید. همانطور که قبلاً ذکر کردیم دارو دلیل شماره یک است و تنفس دهان نیز می‌تواند شما را خشک کند. همچنین شرایطی مانند دیابت و برخی بیماری‌های خودایمنی مانند سندرم شوگرن به غدد بزاقی حمله می‌کنند. آلزایمر و پارکینسون معمولاً با خشکی دهان نیز بروز می‌کنند. درمان سرطان مانند پرتو درمانی یا شیمی درمانی می‌تواند باعث خشکی دهان شود. در این مورد می‌توان قبل از پرتو درمانی برای محافظت از غدد بزاقی دارو تجویز کرد. اگر در طول روز زیاد صحبت کنید ممکن است خشکی دهان را تجربه کنید. هرچه بیشتر دهان شما باز باشد احتمال خشک شدن آن بیشتر می‌شود به همین دلیل است که یک دوره طولانی مدت باعث خشکی دهان شما می‌شود. خشکی دهان ممکن است موقتی باشد. هنگامی که به آن عامل پرداختید باید برطرف شود. سریع ترین راه برای پایان دادن به خشکی دهان، تنظیم دارو‌های خود در صورت لزوم استفاده از محرک‌ها یا جایگزین‌های بزاق بدون نسخه و افزایش مایعات است.
منبع:
