در یک ساعت مشخص بخوابید:
اگر کودک شما زودتر به خواب می‌رود پس شما هم استراحت کنید ساعتی را مشخص کنید تا به رختخواب بروید و دیگر تا همیشه سر همان ساعت بخوابید و استراحت کنید. اگر متوجه شدید که به دلیل شب بیداری خسته شده‌اید سعی کنید در طول روز چرت‌های کوتاه 10 تا 20 دقیقه‌ای داشته باشید.
برنامه‌ای روتین برای خواب درنظر بگیرید:
ایجاد یک برنامه روتین کوتاه قبل از خواب به بدن شما کمک می‌کند تا تشخیص دهد که برنامه‌ریزی درستی دارید. این برنامه می‌تواند شامل شستن صورت، مسواک زدن دندان‌ها، تمرین تمرکز حواس یا استفاده از لوسیون باشند و طبق این روال برای خوابیدن آماده شوید.
الکل، غذای سنگین و کافئین نخورید:
بدون شکم پر و بدون مصرف کافئین بهتر می‌توانید بخوابید. الکل ممکن است باعث خوابیدن زود هنگام شما شود اما ساختار خواب شما را تغییر می‌دهد و کیفیت خواب شما را کاهش می‌دهد.
از صفحه نمایش و تلفن همراه استفاده نکنید:
کشیدن پرده‌ها و کنار گذاشتن تلفن می‌تواند کمک زیادی به تولید ملاتونین (هورمون خواب‌آلودگی) کند و شما را از عوامل استرس‌زای احتمالی مانند اخبار، کار یا رسانه‌های اجتماعی روی تلفنتان دور کند.
فضایی را برای داشتن خوابی راحت فراهم کنید:
اتاق خود را خنک، تاریک و ساکت نگه دارید. اگر در اتاق مشترک هستید نویز سفید به شما کمک می‌کند تا از میان صدا‌هایی که کودکتان در خواب تولید می‌کند دور باشید.
تا زمانی که احساس خستگی نکرده‌اید به اتاق نروید:
اگر به سختی به خواب می‌روید و به مدت 15 دقیقه یا بیشتر در رختخواب دراز کشیده‌اید بلند شوید و از اتاق خود خارج شوید. کمی در خانه قدم بزنید یا بنشینید و مطالعه کنید تا زمانی که دوباره احساس خستگی کنید، سپس به رختخواب برگردید و سعی کنید بخوابید. وقتی برای مدت طولانی در رختخواب کاملاً بیدار دراز می‌کشیم متوجه می‌شوید که دوباره به خواب رفتن سخت‌تر می‌شود. تنظیم یک زمان دقیق برای خواب ممکن است سخت باشد و ممکن است 1 تا 2 هفته طول بکشد تا با برنامه جدید خود سازگار شوید. به زودی متوجه خواهید شد که خیلی سریعتر از گذشته به خواب می‌روید.
منبع:
