علاوه بر تغییرات چرخه قاعدگی گرگرفتگی و اختلال خواب شامل تعریق شبانه، تغییر در ترشحات واژن، کاهش میل جنسی و نوسانات خلقی همه علائم شایع دوران پیش از یائسگی است. اما برخی علائم نیز می‌توانند دلایل جدی‌تری داشته باشند:
- سوزش سر دل مداوم یا سوء هاضمه
- درد یا ناراحتی در قفسه سینه
- تنگی نفس بدون دلیل
- افسردگی یا اضطراب شدید
- خونریزی واژینال که پس از یک سال غیبت دوباره ظاهر می‌شود
- خونریزی در حین یا بعد از فعالیت جنسی
- درد شکم یا نفخ
- از دست دادن اشتها
- کاهش وزن بدون دلیل
- تغییر در عادات روده
- خونریزی از رکتوم
یائسگی چه علائم فیزیکی دارد؟
خشکی چشم:
غدد اشکی در چشم ما آنها را مرطوب نگه می‌دارد. اما تغییر سطح هورمون در دوران یائسگی باعث می‌شود غده مایعات کمتری تولید کند و چشم‌ها خشک‌تر شوند. خشکی چشم همچنین می‌تواند به دلیل سیگار کشیدن، مصرف داروها مانند برخی داروهای ضدافسردگی یا حتی یک محیط خشک و غبارآلود ایجاد شود. محصولاتی مانند مرطوب کننده و قطره چشم می‌توانند به شما کمک کنند. در صورت نگرانی به چشم پزشک یا سایر متخصصان بهداشت مراجعه کنید.
تغییرات پوستی:
ممکن است اتفاقات زیادی در طول یائسگی برای پوست شما رخ دهد. البته رژیم غذایی و مراقبت از پوست شما می‌تواند تاثیرگذار باشد. بنابراین سعی کنید رژیم متعادل داشته باشید و از مرطوب کننده مناسب استفاده کنید. اگر می‌توانید برای مشاوره شخصی به متخصص پوست یا سایر متخصصان مراقبت‌های بهداشتی مراجعه کنید.
تغییر مو:
عدم تعادل هورمونی همچنین می‌تواند باعث نازک شدن موهای سر و موهای بیشتر در صورت شود. اگر علت یائسگی مشخص شده است شامپوها و نرم کننده‌های احیا کننده را به روال مراقبت از مو اضافه کنید و شانه‌ای با دندانه پهن انتخاب کنید تا موهای شما به آرامی برس شود. تلاش برای کاهش سطح استرس نیز می‌تواند کمک کننده باشد.
افزایش وزن:
افزایش وزن که غیرقابل توضیح به نظر می‌رسد اغلب با یائسگی همراه است. خواب بی کیفیت و کاهش منظم متابولیسم نیز می‌تواند در این افزایش وزن موثر باشد که در ناحیه شکم ایجاد می‌شود. اگر نگران هستید درمان تعادل سطح هورمون‌ها می‌تواند به شما کمک کند. داروهای ضد افسردگی و قرص‌های ضد بارداری نیز می‌تواند منجر به افزایش وزن شود.
خشکی واژن:
در دوران یائسگی سطح استروژن کاهش می‌یابد و باعث نازک شدن تدریجی دیواره واژن می‌شود. اما همچنین ممکن است منجر به موارد زیر شود:
- درد در هنگام رابطه جنسی نفوذی
- خونریزی و ترشحات واژن
- احساس سوزش یا خارش
سردرد:
برخی از افراد در طول یائسگی سردردهای مکرر یا بدی دارند. دیگران ممکن است برای اولین بار دچار سردردهای هورمونی شوند. سایر علل سردرد شامل استرس، عدم نوشیدن آب کافی یا مشکلات بینایی است. در صورت بروز یائسگی محدود کردن استرس و افزایش سطح ورزش می‌تواند کمک کننده باشد. در موارد شدیدتر ممکن است لازم باشد برای تجویز دارو به پزشک مراجعه کنید یا درمان جایگزین مانند طب سوزنی را امتحان کنید.
علائم عاطفی:
چه در تمرکز مشکل داشته باشد و چه نوسانات خلقی غیرقابل پیش بینی افراد می‌توانند طیف وسیعی از عوارض روحی و روانی را در دوران یائسگی تجربه کنند. اگر علائمی را تجربه می‌کنید که باعث ایجاد مشکل می‌شود مهم است که در ابتدا با [پزشک] یا متخصص هورمون صحبت کنید تا بتواند سطح هورمون شما را بررسی کرده و یک برنامه درمانی اختصاصی ایجاد کند. در اینجا برخی از علائم کمتر آشکار وجود دارد که باید مراقب آنها باشید زیرا همه علائم به طور گسترده مورد بحث قرار نگرفته‌اند.
خشم:
ممکن است احساس عصبانیت و ناامیدی داشته باشید زیرا یائسگی می‌تواند یک دوره چالش برانگیز در زندگی شما باشد. کم کاری تیروئید نیز می‌تواند علائم مشابهی داشته باشد. بنابراین مهم است که با پزشک یا سایر متخصصان مراقبت‌های بهداشتی ملاقات کنید تا تشخیص رسمی علت علایم شما ایجاد شود. مدیریت این احساسات می‌تواند مشکل باشد. اما اگر متوجه محرک‌‌های خاصی مانند سیگار کشیدن یا کافئین شدید بهتر است تا حد ممکن آنها را محدود یا از آنها اجتناب کنید. ورزش منظم همچنین می‌تواند به رژیم غذایی سالم و عمدتا گیاهی با مقدار زیادی اسیدهای چرب امگا 3 در روغن ماهی، آجیل و غلات کمک کند. یک پزشک عمومی یا ارائه دهنده مراقبت‌های اولیه حتی ممکن است بتواند به شما در یافتن یک متخصص متخصص در دوران یائسگی کمک کند.
تغییر روحیه:
در طول زندگی شما هورمون‌ها می توانند بر روحیه شما تأثیر بگذارند و حتی باعث تغییر سریع از یک حالت به حالت دیگر شوند. اما در دوران یائسگی نوسان سطح استروژن و پروژسترون می‌تواند تولید یک تنظیم کننده خلق و خو به نام سروتونین را مختل کند.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
در حالی که توصیه‌های بهداشتی مانند ورزش، خواب کافی و رژیم غذایی متعادل می‌تواند به علائم یائسگی کمک کند اما ایده خوبی است که روزانه احساسات خود را یادداشت کنید. در طول قرار ملاقات خود سعی کنید صادق و روراست باشید و تک تک تغییرات جسمی و احساسی را ذکر کنید.
نتیجه‌گیری:
آگاهی از علائم احتمالی و صحبت با پزشک در صورت تحت تأثیر قرار گرفتن علائم می توانید کیفیت زندگی خود را در این مرحله انتقالی افزایش دهید.
منبع: www.healthline.com
