پایان کمای ۲۷ ساله زن اماراتی

نی نی سایت: زنی از امارات متحده عربی که بعد از تصادفی شدید در سال ۱۹۹۱ به کما فرو رفته بود، بعد از ۲۷ سال به طرز معجزه‌آسایی به هوش آمده است.
منیره عبدالله که در زمان تصادف ۳۲ ساله بوده، بعد از برداشتن پسرش از مدرسه در راه برگشت به خانه سوار خودرویی بوده که با یک اتوبوس تصادف می‌کند و او دچار آسیب مغزی شدید می‌شود.

پسر خانم عبدالله، عمر می‌گوید: «در تمام این سال‌ها از بهبودی مادرم ناامید نشدم و همیشه احساس می‌کردم که او بلاخره یکروز بیدار خواهد شد».
اصلا قصد عمر از به اشتراک گذاشتن داستان مادرش با رسانه‌ها این است که می‌خواهد به دیگران که در شرایط او هستند، بگوید: «ناامید نشوید! فکر نکنید وقتی عزیزتان دچار آسیب مغزی شده و به کما می‌رود، فوت کرده است».
او ادامه می‌دهد: «من و مادرم روی صندلی عقب خودروی عمویم نشسته بودیم و وقتی مادرم متوجه شد داریم تصادف می‌کنیم، مرا بغل کرد تا از من محافظت کند».

عمر در این تصادف صدمه جدی ندیده و فقط پیشانی‌اش کبود شده اما مادرش برای چندین ساعت به حال خود رها شده بوده و در نهایت زمانی که به بیمارستان می‌رود و بعدتر که به لندن انتقالش می‌دهند، پزشکان وضعیت هوشیاری‌اش را در مرحله زندگی نباتی ارزیابی می‌کنند- بدون واکنش اما درد را احساس می‌کند.

نگهداری از بیمار در دوران کما

او چند سال در همان بیمارستان لندن می‌ماند و از طریق یک لوله تغذیه می‌شود و زنده نگهش می‌دارند. برای جلوگیری از ضعیف شدن عضلاتش هم مدام تحت فیزیوتراپی بوده تا کم تحرکی‌اش جبران شود.
در نهایت در سال ۲۰۱۷ با کمک هزینه اهدایی دولت ابوظبی، خانواده‌اش او را به آلمان منتقل می‌کنند. بعد تحت چند عمل جراحی قرار می‌گیرد تا عضلات به شدت کوتاه شده بازو و پایش ترمیم شود و داروهایی برای بهبود وضعیت مغزش شامل هوشیاری و ... دریافت می‌کند.

یکسال بعد عمر در اتاق مادرش در حال بحث با پرستارها بوده و با عصبانیت دکتر را صدا می‌کند که ناگهان مادرش شروع به تکان خوردن می‌کند. ظاهرا مادر احساس می‌کند پسرش در خطر است و به او شوک وارد می‌شود و صداهای عجیبی از دهانش خارج می‌شود.

عمر برای تحریک بیشتر مادر و امتحان کردن واکنش او، به صدا کردن دکتر ادامه می‌دهد و پزشکان هم اعلام می‌کنند که همه‌چیز طبیعی و نرمال است.
عمر می‌گوید: «۳ روز بعد از آن اتفاق بود که با صدای مادرم از خواب بیدار شدم! او اسمم را صدا می‌کرد و من روی ابرها بودم! سالها این لحظه را تصور کرده بودم و حالا واقعا اتفاق افتاده بود».

خانم عبدالله در حال حاضر واکنش‌های بیشتری دارد، درد را احساس می‌کند و کمی صحبت می‌کند.
او به ابوظبی بازگردانده شده و همچنان در حال فیزیوتراپی و توانبخشی است تا وضعیت بدنش موقع نشستن بهبود یافته و عضلاتش منقبض نشوند.
پزشکان می‌گویند مواردی مثل خانم عبدالله بسیار نادر هستند و احتمال پیشبینی بهبود فردی که به کما رفته، غیر ممکن است. معمولا افرادی که از کما خارج می‌شوند، کسانی هستند که به خاطر آسیب‌های مغزی دچار معلولیت‌های شدید شده‌اند.

منبع: BBC