رویایم را ببین
خداوند در آن گوشه زیر سایه سار درخت لطف خویش
با لبخند
نفسهایت را سپاس میگوید
پس بر تو چه گذشته که اینچنین
آرزوی مرگ میکنی ......
خداوند در آن گوشه زیر سایه سار درخت لطف خویش
با لبخند
نفسهایت را سپاس میگوید
پس بر تو چه گذشته که اینچنین
آرزوی مرگ میکنی ......
مثل همیشه، دل تنگی لحظۀ رهایی است از زندگی
مگر نه همین لحظه های دلتنگی است که به خود می آئیم و سری به سوی خدا بلند می کنیم،
اوقات دیگر روز همیشه، در بند روزگاریم و هر لحظه بی قرار
مگر نه همین لحظه های دلتنگی است که به خود می آئیم و سری به سوی خدا بلند می کنیم،
اوقات دیگر روز همیشه، در بند روزگاریم و هر لحظه بی قرار
ببین برای منم همین پیش اومده بود دقیقا!!😥 من از یکی از پزشکای دکترساینا ویزیت انلاین گرفتم از خونه و خیلییییی خوب بود. بیا اینم لینکش ایشالا که مشکلت حل میشه 
خدای خوبم...
بخاطر تمام لحظه هایی که منتظرم بودی و نیومدم من و ببخش...
بخاطر تمام لحظه هایی که من و دیدی و من ندیدمت من و ببخش...
بخاطر تمام لحظه هایی که برام خوب خواستی و من بد کردم من و ببخش...
بخاطر تمام لحظه هایی که منتظرم بودی و نیومدم من و ببخش...
بخاطر تمام لحظه هایی که من و دیدی و من ندیدمت من و ببخش...
بخاطر تمام لحظه هایی که برام خوب خواستی و من بد کردم من و ببخش...
بخاطر تمام لحظه هایی که برام وقت گذاشتی و من وقت نداشتم من و ببخش...
بخاطر تمام لحظه هایی که تنهام نگذاشتی و من خودم و تنها دیدم بخاطر تمام لحظه هایی که
بخاطر تمام لحظه هایی که به مهربون بودنت ،
بخشنده بودنت ، آمرزنده بودنت ، بزرگ بودنت و
بودنت ...
شک کردم .... من و ببخش..
بخاطر تمام لحظه هایی که تنهام نگذاشتی و من خودم و تنها دیدم بخاطر تمام لحظه هایی که
بخاطر تمام لحظه هایی که به مهربون بودنت ،
بخشنده بودنت ، آمرزنده بودنت ، بزرگ بودنت و
بودنت ...
شک کردم .... من و ببخش..
خیلی ها به دعوت دل ساده ی من...
اومدند..
نشستند...
خندیدند ...
اما خیلی زود
شکستند و گسستند و رفتند....
تنها تو بودی که
بریدم و نبریدی...
شکستم و نشکستی
گسستم و نگسستی...
اومدند..
نشستند...
خندیدند ...
اما خیلی زود
شکستند و گسستند و رفتند....
تنها تو بودی که
بریدم و نبریدی...
شکستم و نشکستی
گسستم و نگسستی...
خدایا !
کناربغض ، تو را می جوییم
که پناه بی پناهانی
که بزرگی...بزرگ ...بزرگ ...بزرگ...
بی آنکه بزرگی ات نمایشیبخواهد
که تو خود مفهوم شکوهی
و جهان ، صحنه ای از نمایش توهیهات
که در کرانه مبهوت،گاه حرفی ، رنگی
از افسوس می سازد
گاه دستی ، فرشی از اندوه می بافد
کناربغض ، تو را می جوییم
که پناه بی پناهانی
که بزرگی...بزرگ ...بزرگ ...بزرگ...
بی آنکه بزرگی ات نمایشیبخواهد
که تو خود مفهوم شکوهی
و جهان ، صحنه ای از نمایش توهیهات
که در کرانه مبهوت،گاه حرفی ، رنگی
از افسوس می سازد
گاه دستی ، فرشی از اندوه می بافد
مرسی عالی بود عالی
از کجا آغاز کنم بیان قصه ای را که گویای عظمت و شکوه یک عشق باشد.
حقیقتی ساده از عشقی که او برای من به ارمغان آورد . او همانند باران بهاری
که زمین را به سطحی درخشان مبدل می سازد به دنیای من راه پیدا کرد وزندگیم
را درخشان ساخت و به دنیای خالی من مفهوم بخشید .
حقیقتی ساده از عشقی که او برای من به ارمغان آورد . او همانند باران بهاری
که زمین را به سطحی درخشان مبدل می سازد به دنیای من راه پیدا کرد وزندگیم
را درخشان ساخت و به دنیای خالی من مفهوم بخشید .
بارها در تنهایی خود
می گفتم که او قلب مرا لبریز عشق خواهد کرد . او مرا با آوای فرشتگان و با
تخیلات نیالوده او روح مرا از عشقی والا و بیکران سرشار کرده آنگونه که هر
کجا می روم تنها نخواهم ماند با وجود او چگونه می توانم تنها باشم .
می گفتم که او قلب مرا لبریز عشق خواهد کرد . او مرا با آوای فرشتگان و با
تخیلات نیالوده او روح مرا از عشقی والا و بیکران سرشار کرده آنگونه که هر
کجا می روم تنها نخواهم ماند با وجود او چگونه می توانم تنها باشم .
.
.
.
باز دلم شکست مثل همیشه بی صدا و ارام چقدر سخت است زمانی که باور هایت را در قلبت مرده می یابی .... میگویند انسان دو بار میمیرد یک بار به مرگ طبیعی و یکبار وقتی فراموش شود.....
نه نه یکبار دیگر هم میمیرد ان هم زمانی است که باورهایش را در قلبش مرده میابد
.
.
باز دلم شکست مثل همیشه بی صدا و ارام چقدر سخت است زمانی که باور هایت را در قلبت مرده می یابی .... میگویند انسان دو بار میمیرد یک بار به مرگ طبیعی و یکبار وقتی فراموش شود.....
نه نه یکبار دیگر هم میمیرد ان هم زمانی است که باورهایش را در قلبش مرده میابد
.
.
.
هیچ کس ویرانیم را حس نکرد
وسعت تنهاییم را حس نکرد
در میان خنده های شاد من
گریه تنهاییم را حس نکرد
.
.
هیچ کس ویرانیم را حس نکرد
وسعت تنهاییم را حس نکرد
در میان خنده های شاد من
گریه تنهاییم را حس نکرد
دستانم سرد است
تنهایم؟ نه من تنها نیستم. تو هستی مثل همیشه با نگاهت. با لبخندهایت و با دستان گرمت.
اما این بار دستانم سردتر است. از همیشه سردتر...
انگار خود را گم کرده ام. نمی دانم شاید من خود را و شاید دیگران مرا... اما می دانم گم شده ام
و در میان خرابه های ناپیدا باز هم فقط تو هستی که مرا و دستان سردم را می پذیری
گرمای وجودت را با تمام وجودم حس می کنم. اما ایکاش تو بودی تا دیگر باره می دیدم خود را
پیدا شده
در میان چشمانت.
گرمای وجودت را با تمام وجودم حس می کنم. اما ایکاش تو بودی تا دیگر باره می دیدم خود را
پیدا شده
در میان چشمانت.
.
.
.
آرام باش، توکل کن، تفکر کن، سپس آستینها را بالا بزن، آنگاه دستان خداوند را می بینی که زودتر از تو دست به کار شده است.
.
.
آرام باش، توکل کن، تفکر کن، سپس آستینها را بالا بزن، آنگاه دستان خداوند را می بینی که زودتر از تو دست به کار شده است.
.............خش خش برگها زیر قدمهایم می گویند بگذار تا فرو افتی آنگاه راه آزادی را باز خواهی یافت
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
