سلام دوستان خوبم امروز اومدم از این اخلاقم واستون بگم و شما بگید آیا من اشتباه میکنم
4 سال و خورده ایی ازدواج کردیم و خدارو شکر می کنم، ولی... تو این چند سال حتی ماه عس مسافرت دو نفری نداشتیم. یعنی شرایط خوانواده همسرم طوریه که انگاری نمیشه تنهایی منو همسرم یه مسافرت دو نفره بریم ناراحت میشن. چون مادر و دو خواهر مجرد تو خونه داره پدرشون رحمت خدا رفته.
و این ه8میضشه یه حسرت بود تو دلم. تا اینکه من باردار شدم و با شوعهرم صحبت میکردیم که دیگه تنها نیستیم و ...... و من گفتم که حسرت مسافرت دو نفره تو دلمه و خدا خواست یه مسافرت از طرف کار شوهرم ماه پیش واسه خرداد ماه جور شد برای یه هفته. شوهرم گفت چیزی نگیم فعلا.
حالا من موندم اگه بفهمن و قتی خداحافظی میکنیم اگه دلشون بکشنه مادرش خیلی اهل تفریح همیشه هم تو خونه است اگه بهشون میگفتیم حتما مییومدن
ولی خوب ما هم دوست داریم تنها باشیم الان عذاب وجدان گرفتم به نظر شما اشستباه میکنیم
می دونم اگه رفتیم ناراحت میشن و حرفشونو میزنن
خواهش میکنم راهنمایی کنید؟؟؟؟
به سرم میزنه به شوهرم بگم بهشون بگه و از این عذاب راحت شم
چون دوست ندارم هیچ کس ازمون ناراحت باشه و چشم کسی پشت سرمون باشه