یه مدت هست درگیر یه فکر خطرناکم

مشکلات من یکی دو تا نیست، من الان باید برم سر کار معمولا کارم بعد از ظهرم هست، مشکل من همینه شوهری که تا حالا یه قرون هم بهم نداده چون درامدم چندین برابر اونه،این برام مهم نیست، برام این مهمه که همسرم شعور زندگی نداره، چیزی که داره فقط زبونه، اینقدر از صبح تاشب بهم میگه عاشقمه چه با تلفن چه با پیامک حالم بهم میخوره چون میدونم دروغ میگه وقتی نرسم ناهار قیمه و قورمه بپزم بهش مثلا مخلوط بدم، میره خونه مادرش، تا حالا نشده خریدی برای خونه کنه، من با این خستگی از سر کار که میام تازه میرم خرید،اقا بعد از ظهرا قشنگ میخوابه ، تا ساعت ۷، کار هر روزشه محاله تایمش تغییر کنه، نمیدونم چرا با این ازدواج کردم مدرکش از من پایینتره، اوایل برام مهم نبود الان که میبینم سطح سوادش چقدر پایینه خیلی حرص میخورم شدم معلم انشا و املاش و اخلاق و رفتارش، یه مدته یه فکری تو سرمه، که جمع کنم از ایران برم، همه شرایطشو دارم جز قانون ننگین رضایت شوهر! چه کار کنم؟؟؟ جای من اینجا نیست، ۲ ساله زجر کشبدم پیر شدم هر کی منو میبینه میگه چرا اینقدر شکسته شدی، اقا ازم بچه میخواد؟؟ فکر کنید؟ بچه با این شرایط؟؟؟ احتمالا خودم تنهایی بزرگش کنم، اصلا دلم نمیخواد بچه ای با ژنتیک این مرد داشته باشم، ازدواجم خیلی عجیب بود اینقدر اونا اصرار کردن نه یه ماه نه دو ماه ۲ سال فقط خواستگاری، این حق من نبود ، با این وجود خیلی بخشیدمش و اتفاقا به فکر بچه هم همیشه بودم و دکتر هم میرفتم قصدشو هم داشتم، مردی که دهنش به فحش بچرخه و وقتی حالش خیلی خوبه شعرهای با مضامین زشت بخونه، به عنوان یه شیعه ندونه اماماش کی هست، اصلا نماز نخونه مگه با اصرار، چند روز حموم نره و جنب بمونه، براش جز خوشی و تفریح و باغ رفتن مهم نباشه، از کتاب حالش بهم بخوره و کتابخونه ی منو مسخره کنه، مسواک به هیچ وحه نزنه مگه برم مسواکو به زور داخل دهنش بزارم، به هیچ وجه شورتاشو نشوره و جمع کنه برای منی که وقت سر خاروندنم ندارم، چند وقت پیش مهمونی یکی از فامیلاشون بود نرسیدم برم زنانه بود چنان قشقری به پا کرد چنان خونمو تو شیشه کرد و تهدیدو ناسزا که انگار من کلفتشم، بیاید بگید چه کار کنم، هر روز درگیر این موصوعم، من خواهر برادر مجرد دارم نمیخوام با طلاقم اونارو بیچاره کنم ، میخوام فقط از این زندگی برم، خونه و هر جی که توش هست ماله خودش