سلام
من پسری 3 سال و نیم دارم و در خارج از ایران زندگی میکنیم و به همین دلیل پسرم بیشتر با بچه های مهد کودک و در مهد بازی میکنه . من اخیرا ارتباط بیرون از مهد را با دوستان ایرانی و خارجی به همراه پسرم شروع کردم که با بچه ها بیشتر در ارتباط باشه. مشکل من اینه که وقتی پسرم با بچه ها بازی میکنه با کوچکترین تلنگری ناراحت میشه و گریه میکنه. برای نمونه با بچه های دو تا از دوستان به استخر رفتیم و وقتی بچه دوستم از سرسره اومد پایین و تو آب افتاد مقداری آب به صورت پسرم پاشید و شروع کرد به گریه که نینی منو خیس کرد و دعواش کن و به قول خودش مامان بره نینی رو دد کنه (دعوا کنه) من خیلی اینجور موقع ها دست پاچه میشم چون انقدر گریه میکنه و برای دوستان جای تعجب هست که چرا الکی گریه میکنه که من نمیدونم چکار کنم. نمونه دیگه با دوست خارجیش رفتیم شهربازی و وقتی دوستش رفت تنها بالای سرسره و برای پسرم صبر نکرد پسرم به شدت گریه کرد که ناراحتم و چرا اون دختره برای من صبر نکرد. شاید همینطور برای 5 دقیقه گریه کرد که من تهدیدش کردم میریم خونه و کم کم ساکت شد. و خیلی جالب هست که بعد از کلی گریه به حالت خوشحالی برمیگرده و بازی میکنه. یعنی احساس میکنم یه تلاطم احساسات میشه .... این حالت تو خونه هم پیش میاد اگر کار اشتباهی بکنه و من بگم نه یهو انگار تو ذوقش بخوره شروع میکنه به گریه و میگه مامان بگه ببخشید و من تا نگم آروم نمیشه..... حالا سوال من اینه اینجور مواقع چکار باید بکنم؟ چکار کنم از زود رنجیش کم بشه و حساس نباشه. اینم بگم من و باباش خیلی خیلی نازش رو میخریم و تاییدش میکنیم.
