پرسش و پاسخ چهارم
مهتاب هستم ۲۲ ساله از تهران و یک ساله که با پسری ۲۸ ساله دوست هستم . با اینکه دوستی ساده و پاکی داشتیم و میشه گفت هر دو ما موقعیت ازدواج رو داریم اما ایشون هر دفعه به بهانه ای گفته که قصد ازدواج نداره یا فعلا نداره.. من تو این مدت خیلی به ایشون وابسته شدم و از اینکه ازهم جدا شیم خیلی میترسم..دوست داشتم راهنماییم کنید که موندن تو رابطه ای که آ یندش معلوم نیس درسته؟ باید بگم که از لحاظ احساسی فوق العاده به ایشون وابسته شدم حتی فکر بی ایشون بودن هم ازارم میده ..,وابستگی من به اخلاق خوب ایشونه..همه خصوصیاتی که دوست دارم..دروغگو نیست چاپلوس نیست اهل کاره و خیلی چیزای دیگه.. البته مثل همه ادما نقطه ضعف هایی هم داره
——————————–
به شرط اینکه موقعیتهای ازدواجتون را از دست ندهید ، دلیلی نداره یک آدم مناسب را از زندگی تون حذف کنید
بحث را میشه طور دیگه نیز مطرح کرد و آن عبارت است از اینکه چگونه همین رابطه را به ازدواج سوق دهیم ؟
توصیه میکنم در عشقتان درماندگی نشان ندهید ( مردان از آویزون بودن حسی یک زن به شدت میترسند و احساس خفگی میکنند )
بهتره طرف بدونه شما قله های فتح نشده زیادی در شخصیتتان هست و بهتر است همه صمیمتها را با او تجربه نکنید و بداند دوست بودن این محدودیتها را برایش فراهم آورده است ( انگیزه کشف و تصاحب همیشه یک مرد را در مدار یک زن قرار میدهد )
کاملا میتونید مطلوب مردان شایسته دیگری نیز باشید ( از نظر فیزیکی و ارتباطی برتری خود را نشان دهی