کاش خانواده شوهر هیچوقت نبودن
کاش میشد هیچوقت ندیدشون
کاش میشد رفت
چقد تنهایی رو دوسدارم تا اینکه با اونا باشم
چقد دلم ،خودم،شوهرم،آرومیم وقتی نیستن
خدایا تو شاهدی ک من نمیبخشمشون
نمیتونم بگم چیشده
چیکار میکنن
یا اینکه اصل قضیه چیه
ولی نه راه پس دارم ن راه پیش
یک زندگی هست ک باید این شرایطو تا پای مرگ تحمل کنم،
خدایا تو دیدی ک چه روزایی رو آرزوی مرگ کردم
خدایا تو دیدی چقد احساس غربت کردم
خدایا تو بودی وقتی صدای خورد شدن قلبمو شنیدم
خدایا اگه هستی نشونشون بده ک هنوزم عدالتی هست،
یک جوری داغونم کردن ک ناله خودم ب کنار آهه دلم ولشون نمیکنه
تالحظه مرگ غمگینه وجودشونم،
دارم خفه میشم
بغض گلومو چنگ زده
😭😭😭
