البته دست بزن داشت 👎 ولی خب خیلی از آینده ناامیدم فقط خدارو شکر بچه ندارم غصه ی بچمو کجای دلم میزاشتم
21 سالمه نمیدونم چه غلطی کنم .. برم آزاد روانشناسی بخونم یا برم بالاشهر درصدی ناخن کار کنم کدومش بهتره ؟ ( اینم بگم روحیم مرده کاملا دارم مجبوری ادامه میدم زندگی رو چاره ای جز ادامه نداریم )
من دقیقا تو شرایط قبل طلاق توام
عزیزم چرا دنبال روانشناس خوب نمیگردی
روحت آسیب دیده اول اون باید درمان بشه
عزيزم سن ازدواج تازه از ٢٥ هستش ، شما اول راهي نااميد چي هستي ؟ انشاله يه زندگي پربار پيش رو داري ، ول كن ادماي سمي زندگيت رو ، شجاعتت قابل تحسينه كه به خودت ارزش قائل شدي و از رابطه مسموم اومدي بيرون ، الانم تحقيق كن يه مشاور روان شناس مجرب خانم پيدا كن برو سم زدايي كن روحت رو و از اون زندگي قبلي پاك كن و بعد با ديد باز حركت كن به سمت مهارت و خودشكوفايي
اسی منم داغونم زندگیم داره خراب میشه ینی شوهرم پارانویید داره چند روز دیگه میشه ۲۵سالم میدونم اگه ادامه بدم ب این زندگی تهش باز جداییه الانم توان و قدرت جدا شدن ندارم همش میترسم
خوشبحالت باز راحت شدی
کلا شوهر بد درده باهاش زندگی کنی یه جور درده جدا بشی یه جور درد دیگه کاش آدم یه دست و یه پا نداشت اما شوهر خوب قسمتش میشد
اولا دارو درماني اكه همراه با جلسات مشاوره نباشه فايده اي نداره بعد هم فاراغ التخصيل اين رشته با هر معدل و دانشي زياده ، حتما پيش كسي برو كه جواب پس داده و كسي معرفي ميكنه از ذوستان قابل اعتماد ... بعد هم روان شناس تجويز نميكنه كمكت ميكنه احساساتت رو تجزيه تحليل كني خودت به جواب برسي منتها اصولي اينكارو ميكنه
