انگار هر چقد میدویم نمیرسیم هیچ فقط زخمی میشیم و زمین میخوریم

دیگه خستم از زندگی نشد یبار با دلخوش چیزیو بدست بیارم از عید تاحللا روزی نبوده بدون غصه باشم هروزم درده دخترم بهونه گیر شده شوهرم تمام سرمایه اش که تو ارز بوده رو حالا رمز کیف پولشو گم کرده و همش به باد رفت هرچقد میگردیم نیست که نیست دیگه سرم داره میترکه اینقد عصبی میشم گاهی بچه مو میزنم خانواده م حتی نشده یبار سراغمووبگیرن بدترین بلاهارو سرم اور دن انگار زندگیم نفرین شده دیگه خستم چی میشد یبار مث ادم مث بشر یه چیزی میخواستم و میشد چشام نمیبینه از بس گریه کردم دلم میخواد خودمو بکشم تو این سن اینقد زجر کشیدم حتی اعتنادبنفسم ندارم هیچکس دوسم نداره خدا هم دیگه ولم کرده فقط خدا رو داشتم انگار دیگه اونم ازم متنفره