حسود نیسم ولی...

هیچوقت آدم حسودی نبودم .هیچوقت...همیشه کمک کردم به همه خوب بودم یا همه ولی از همه ضربه خوردم ...یه زمانی دوستمو بردم باخودم سرکار هموم دوستم کاری کرد که من اخراج شم .برام‌مهم نیست .ولی یکی دیگه بعد ۷ ماه که حتی روز تولدمم بهم تبریک نگفت(درحالی که من برای تولدش کیک گرفتم یهو رفتم خونشون) پیام داده حال احوال که پز بدخ .که ارخ فلان گوشیو خریدم ...حسودی نمیکنم .ولی دروغ چرا احساس میکنم از هم سنو سالام،از کسایی که یه زمانی ازشون جلوتر و بالاتر و بهتر بودم موندم عقب .حس میکنم تنهام .