صبور باش، صبور باش، خویشتن دار باش.
به هیچ عنوان خانواده هارو درجریان قهرو آشتیاتون نذار.
خوبی مادرشو ماهی یکبار بگو و نگو مادرت، بگو مادر، مامان، مامان جون.
مرتب یاداوری کن خانوادم(مادرزن و پدرزن) دوستت دارن!
محترمانه درخواست کن کمکت کنه
نشون بده از همه بیشتر درکش میکنی، دلسوزی کن براش وقتی ناراحته، وقتی عصبی یا ناراحته، بهش بگو کاری هست براش انجام بدی؟ اگر بدصحبت کرد ناراحت نشو و بهش زمان بده.
اهل مطالعه باش و گاهی نتایج مطالعاتی که داشتیو بهش بگو
ناز کن براش، عشوه بیا، نازش کن و لوسش کن.
تو جمع با کلمه ی آقا، عزیزم، همسرعزیزم، فلانی جان و... صداش کن
توجمع تعریفش رو کن ولی به اندازه(جلوی خانوادش /نه بقیه که حسودی نکنن).
اعتماد بنفس و عزت نفس داشته باش.
قهر نکن و هیییچوقت با قهر از خونه نزن بیرون، قهرهای الکی که نمک زندگیه.
نمازو قرآنتو جلوش بخون،بگو بهش برای پیشرفتش و سلامتیش دعا کردی.مدیتیشن کن باهاش.
ویژگی های مردونش رو بزرگ کن.
یک کارگاه سیاست های زنانه شرکت کن.
سعی کن هر اندازه به اون احترام میذاری و اقتدارش رو حفظ میکنی، همونقدر خودت رو محترم نگه داری و از خودت تعریف کنی، موفقیت کسب کنی و ارزش خودت رو بالانگهداری.