اپیک تکراریه)
چند روز پیش اومدم گفتم با دوس پسرم رفتیم بیرون تا ۴ باهاش بیرون بودم یه ناهار واسم نخرید
کلا خساست زیاد ازش دیدم مثلا کادو می‌خرید می‌رفت از دیوار می‌خرید دست دوم بود یه جاش در می‌رفت یا خراب میشد
ناهار میدادن بهش سرکار نصغشو میخورد نصفشو میوورد برای من ، هم مونده میشد خوب و هم ظاهرش به هم میخورد (یکسال این کارو کرد)
یا تولدم بود با دوستاش جمع بودیم برای اینکه پول غذای بیرون نده خودم با لباس و کلی و آرایش و چسان فسان داشتم آشپزی میکردم برای مهمونا
ناراحت میشدم ولی دوسش داشتم چیزی نمیگفتم و خوب حداقل سعی میکرد خوشحالم کنه حتی اگه اینجوری بود و خوب گاهی رستوران اینا هم می‌رفتیم مثلا دو هفته یکبار (اونم دو سال اول )
وقتی قرار ازدواج گذاشتیم گفت وام ازدواجتو بده من جهاز هم هر چقدر میتونی بیار هر چی موند میگیریم خودمون، یا می‌نشست تو ماشین حساب حساب میکرد که جهازم چقدر میشخ، موقع حساب کردن حقوق رو حقوق منم حساب باز میکرد ، از منم توقع داشت آنچنانی خرید نکنم و قانع باشم و چیزی نخوام، خونه هم نداره مغازه اش اجاره ایه و یه ماشین داره
من چند روز پیش خیلی عصبی شدم رفتم بهش گفتم ، گفتم تو مرد نیستی انگار بلد نیستی حمایت کنی، یه بار نگفتی چیزی نیاز ندازی، تا حالا یه پفک ازت نخواستم بسکه گفتی فلانی میخواد فلانیو تیغ بزنه ترسیدم بگم فکر بد بکنی، البته نمیتونم بگم چیزی نمبخرید ولی اولا منت میذاشت دوما فشار میومد بهش سوما خودم جرات نداشتم چیزی ازش بخوام
اونم میگه تو عوض شدی ، پولکی شدی، اینهمه مدت فیلم بازی کردی در حالیکه من فقط سر عقل اومدم. الان من پولکیم؟
الان خیلی ناراحتم که گفتم میگم کاش نمیکفنم ، میگم شاید توقع من زیادیه؟؟؟؟؟ این می‌تونه شوهر خوبی باشه؟
