خواهر شوهرم نزدیک زایمانشه،و امروز به یاد و خاطرات روزهای بعد زایمان خودم اشک میریزم

بسوزه درد بی مادری ،بی مادری یعنی یتیمی واقعی یعنی توهین و بیحرمتی هر کس و ناکسی را تحمل کردن یعنی بی پشتوانه بودن حامی نداشتن ووووووووووووو..‌‌.مثل قوم مغول از دم بیمارستان همراهم بودن و من ساده بی سیاست فکر میکردم خوبه هستن و من بی تجربه و زائو تنها نیستم. نمیدونستم چه نقشه ها که تو سر ندارن برام💔💔تا یه هفته اول خونم موندن با شوهرم میشدیم ده نفر ..اونقدرپرسر و صدا بودن که من و نوزاد طفل معصومم اصلا خواب نداشتیم، دردو سوزش بخیه ها و سبنه ترک خورده و دردناک و بیخوابی و گریه های نوزادم،یک طرف ماجرا بود که هر زائویی داره ولی من دزدهای بسیار بزرگتری کنارش تجربه کروم که الان بعد ده سال هنوز با یادراوریش دلم آتیش میگیره .من تو هال جا انداخته بودم برام ،اتاق خواب زیادی گرم بود،شوهرای خواهر شوهرام میومدن  و اصلا هیچکدوم لحظه ای مراعاتم نمیکردن میشستن روبروم  دو ساعت دوساعت فوتبال میدیدن میخوردن و میخوابیدن و هرهر خنده ،همشون از مادر شوهرم تا بقیه .منم نشسته بودم با وضع داااااغون و درد بدنی بعد زایمان و بچه بغل چرا که خواهرای شوهرم اعتراض میکردم که منِ تازه فارق شده چرا جلو شوهراشون میخوابم!!!!💔💔حتی اخم نباید بکنم از سوزش بخیه و درد بدنی..یخچال تو یک هفته خالی شد گونی برنج ایرانی تموم شیرینی و میوه تموم و ...علاوه بر این چهار جعبه شیرینی و چقدر میوه و ...بردن خونه هاشون تا چند وقت داشته باشن،از،بیرون نخرن..که کاش ضرر مالی بود،ضرر جسمی،و بدتر روحی که خدا میدونه چی کشیدم فقط😭😭💔همسایه هام بعدها میگفتن انگار پنجاه نفر خونت بودن انقدر که سرو صدا و بلوا داشتن اینا .به چشم من و بچه ام نیم ساعت خواب حروم بود.چه حرفا و چه نیش،و کنایه ها که نشنیدم خواهرشوهر وشوهرش تخت من و همسرم میخوابیدن!!!وااااااااای که اگه بخوام از تک تک حرفا و کارهاشون بگم یه کتاب میشه. همشون واگذار خدا و اماماکردم ،حالا نوبت زایمان خواهرکوچیک شوهرمه ..حتما تو ارامش کاااااااامل روزهای،بعد زایمانش میگذرونه..دلم اروم نیست و فقط میخوام همین دنیا مکافات عمل بشن ده ساله از خدا میدان تک تک لحظه هایی که کشیدم همین دنیا تجربه کنم همون قدر که روحم را آزردن و خش،دادن..